ďťż

Blog literacki, portal erotyczny - seks i humor nie z tej ziemi


T
52 Maria Białasiewicz, Tadeusz Buczkowski


Restrukturyzacja antycypacyjna polega na tym, że przedsiębiorstwo prze­widując istotne zmiany w otoczeniu przygotowuje i
przeprowadza zmiany strukturalne, co umożliwia uzyskanie przewagi konkurencyjnej i objęcie pozycji lidera w sektorze.
Restrukturyzacja dostosowawcza (adaptacyjna) jest najczęściej spotyka­na w gospodarce. Polega na odpowiednio szybkim
wprowadzeniu zmian struk­turalnych w firmie w odpowiedzi na stwierdzone zmiany w otoczeniu. Przepro­wadzona racjonalnie,

przeciwdziała pogorszeniu kondycji ekonomiczno-finansowej firmy i zapewnia jej dalszy byt.
Restrukturyzacja naprawcza jest odmianą restrukturyzacji adaptacyjnej i przeprowadza się ją wówczas, gdy pojawia się
bezpośrednie zagrożenie dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. Restrukturyzacja naprawcza jest więc alter­natywą dla likwidacji bądź
upadłości firmy, a od restrukturyzacji kreatywnej, antycypacyjnej i dostosowawczej odróżnia ją bezwzględna konieczność — zmia­ny

strukturalne są tu warunkiem przetrwania firmy, a jej głębokość i bolesność jest na ogół większa od wyżej wymienionych. Cel ten
można osiągnąć przez likwidację zadłużenia, przyjęcie strategii rozwoju o charakterze marketingo­wym, pozyskanie środków
finansowych na oddłużenie i rozwój, dokonanie re­strukturyzacji organizacyjnej firmy i racjonalizacji zarządzania, dążenie do
maksymalizacji zysku przez powiększenie przychodów i minimalizację kosztów, ustabilizowanie płynności finansowej, zapewnienie
rozwoju wyrobów i poten­cjału rzeczowego. Najogólniej można stwierdzić, że celem restrukturyzacji jest poprawa sytuacji finansowej

firmy i wzrost efektywności gospodarowania.


Podstawowym celem restrukturyzacji jest osiągnięcie bądź odzy­skanie pierwszoplanowej pozycji producenta w danej dziedzinie

wy­robów i usług w kraju i za granicą przez stworzenie warunków do przetrwania i przezwyciężania kryzysu oraz do realizacji strategii
roz­woju.



Do osiągnięcia tych celów przedsiębiorstwo może zastosować cztery strate- . gie restrukturyzacyjne: strategię odchudzania
(downsizing), strategię wycofy­wania się (downspacing), strategię zawężania (downscoping), strategię okraja­nia(retrench-ment)35.
Strategia odchudzania polega m.in. na zmniejszeniu stanu zatrudnienia, po­zbycia się niepracujących aktywów itp. bez naruszenia
stopnia dywersyfikacji przestrzennej i produktowej, co oznacza, że przedsiębiorstwo jest nadal obecne na tych samych rynkach z tymi
samymi produktami.



~ Por. W.W. iermakowicz: Podstawy działań restrukturyzacyjnych w:Zarządzanie, Międzynaro­dowa Fundacja Rozwoju Rynku
Kapitałowego i Przekształceń Własnościo~”ch, Warszawa 1995,

s.48.
Formy przedsiębi orstw oraz ich przekształcenia 53



Strategia wycofywania się polega na rezygnacji z pewnych rynków, które z różnych względów uznaje za nierentowne. Taka
restrukturyzacja umożliwia firmie utrzymanie dotychczasowego wolumenu produkcji z przeznaczeniem na mniejszą liczbę rynków.
Strategia zawężania polega na zaprzestaniu produkcji tych wyrobów i usług, które firma uznaje za nierentowne. Prowadzi to do
zmniejszenia dywer­syfikacji firmy przez sprzedaż jednostek organizacyjnych, luźno powiązanych z podstawowymi obszarami jej
działania.

Strategia okrajania w praktyce pozwala na zastosowanie kombinacji wszystkich wymienionych strategii. Może więc polegać na
równoczesnej sprze­daży lub likwidacji nierentownych jednostek organizacyjnych, wycofaniu się z niektórych rynków, optymalizacji
stanu zatrudnienia, zwiększeniu kontroli


kosztów Z jednoczesnym zwiększeniem jakości i wydajności pracy.
Jak wspomniano na wstępie restrukturyzacja realizowana jest permanentnie
w każdym przedsiębiorstwie, także w krajach o rozwiniętej gospodarce rynko­wej, jest ona bowiem elementem rozwoju
przedsiębiorstwa.


Restrukturyzacją jako zjawisko powszechnie wystąpiła w latach 30. w USA, a pod „koniec tych lat takąe~w krajach Europy Zachodniej.
Działania~podejinowane w ramach Wspólhoty Europejskiej, wtyzn przede wszystkim otwartość granic, ~powodowa~yswo­bodę
~przep1ywu między pańśtwami nie tylko wyrobów, ąle także nowych tendencji w zakresie rozwoju firm. Znaczy~to, że rniany
wprowadzane w ~przedsiębiorstwach W jednym kraju pociągają za sobą serię zmian w przedsiębiorstwach, które są z nimi

po­wiązane~ a więc i tych które są poza ~ranicaw~~Ę

Należy jednak pamiętać, że restrukturyzacja w procesie sterowania rozwo­jem przedsiębiorstwa spełnia ograniczoną rolę, gdyż dotyczy
jedynie pewnych aspektów rozwoju (czynniki strukturalne, istniejący system), dlatego też nie może go zastępować. Restrukturyzacja

może stanowić pierwszą fazę działań stra­tegicznych, polegających na opracowaniu i wdrożeniu strategii rozwoju i wzro­stu
przedsiębiorstwa. Jeśli przedsiębiorstwo poprzestanie tylko na restruktury­
. 37


zacji, szybko popadnie w kłopoty i będzie potrzebna następna restrukturyzacja .
Poza tym możliwości restrukturyzacji przedsiębiorstw wynikają z uregulo­wań prawnych sankcjonujących ten proces oraz warunków i
kondycji konkret­nego przedsiębiorstwa.






~ Por. Z. Sapijaszka: Restruk4uryzacja przedsiębiorstwa, cyt. praca, s. 32.
~ Por. Z. Pierścionek: Restrukturyzacja a rozwój i strategie przedsiębiorstwa w: Restrukturyzacja W procesie przekształceń i

rozwoju przedsiębiorstw, Materiały Konferencji Naukowej, Kraków
1996,s. 170.
T
54 Maria Białasiewicz, Tadeusz Buczkowski



Prywatyzacja jako element
restrukturyzacji własnościowej przedsiębiorstw


W gospodarce rynkowej podstawą działania mechanizmu rynkowego jest dominujący udział sektora prywatnego ze względu na jego
największą kreatyw­ność. „Potencjał rozwojowy prywatnej własności wynika z faktu, że z wszyst­kich możliwych typów
przedsiębiorstw firma prywatna wykazuje najsilniejsze dążenie do zysku”38. Rozwój prywatnej własności w polskiej gospodarce
wa­runkuje przebieg przekształceń systemowych i restrukturyzacyjnych. W proce­sach przekształceń własnościowych podstawowe

znaczenie ma prywatyzacja. Prywatyzację można rozumieć w dwojakim znaczeniu, w szerokim i wąskim.
W szerokim rozumieniu prywatyzacja omacza zmianę proporcji „
własnościowychwgospodarcenakorzyśćsektoraprywatnego~~. I



W tym rozumieniu prywatyzacja łączy efekt dwóch odrębnych procesów:

. przekształcenia dotychczasowego mienia publicznego (państwowego i komunalnego) we własność prywatną (prywatyzacja w

węższym rozu­mieniu); proces ten polega na przekształceniach własnościowych organi­zowanych odgórnie przez Agendy Skarbu
Państwa (deetatyzacja) oraz administrację gminną (dekomunalizacja);

. powstawania i rozwoju firm prywatnych tak krajowych, jak i z udziałem kapitału zagranicznego (qrass-roots priyatisationY”~”.
W literaturze przedmiotu pojęcia prywatyzacja używa się w różnych znacze­niach. Oprócz wyżej wymienionych, prywatyzacją nazywa

się również proces zwany komercjalizacją (w warunkach polskich) lub deregulacją (w krajach za­chodnich), który polega na
upodobnieniu warunków i sposobów działania pod­miotów sektora publicznego do warunków funkcjonowania sektora prywatne­go4”.

Począwszy od lat 30. prywatyzacja zatacza coraz szersze kręgi i nabiera charakteru globalnego, obejmując, kontynenty i wszystlde

grupy krajów. „Od 1985r. W ręce prywat­ne przepłynął majątek o wartości 330 miliardów USD, a w samym roku 1993 rządy
kil­kudzieśięciu krajów uzyskały z tego tytułu wpływy około 69 miliardów USD. Jedna



~ L. Balcerowicz: Wolność i rozwój, Wydawnictwo Znak, Kraków 1995, s. 67.
~ Por.Encyklopedia biznesu, t.I. cyt. praca, s. 676; E.S. Sayas: Prywatyzacja. Klucz do lepszego zarządzania, PWE,
Warszawa 1992, s. 10.
~ Por. tamże, s. 676.
41 Por. J. Tittenbrum: Ekonomiczny sens prywatyzacji, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań

1995, s. 8.
































  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • qualintaka.pev.pl
  •