Blog literacki, portal erotyczny - seks i humor nie z tej ziemi
Dziennik Ustaw Rok 2001 Nr 106 poz. 1148(data wydania: 29.09.2001)
wersja obowizujca od 2001.10.17
USTAWA z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postpowania w sprawach o wykroczenia
DZIA I Zasady oglne Art. 1.
1. Postpowanie w sprawach o wykroczenia toczy si wedug przepisw niniejszego kodeksu. 2. W postpowaniu, o ktrym mowa w 1, przepisy Kodeksu postpowania karnego stosuje si jedynie, gdy niniejszy kodeks tak stanowi.
Art. 2.
1. Orzekanie nastpuje w postpowaniu: 1) zwyczajnym, 2) przyspieszonym, 3) nakazowym. 2. W wypadkach wskazanych w ustawie i na zasadach w niej okrelonych uprawniony organ moe naoy grzywn w drodze mandatu
karnego.
Art. 3.
W razie stwierdzenia w toku postpowania istotnego uchybienia w czynnociach instytucji pastwowej, samorzdowej lub spoecznej, sprzyjajcego naruszeniom prawa, sd, a w toku czynnoci wyjaniajcych organ je prowadzcy, zawiadamia o stwierdzonym uchybieniu t instytucj bd organ powoany do
sprawowania nad ni nadzoru.
Art. 4.
Obwinionemu przysuguje prawo do obrony, w tym do korzystania z pomocy jednego obrocy, o czym naley go pouczy.
Art. 5.
1. Nie wszczyna si postpowania, a wszczte umarza, gdy: 1) czynu nie popeniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniajcych podejrzenie jego popenienia, 2) czyn nie zawiera znamion wykroczenia albo ustawa stanowi, e sprawca nie popenia
wykroczenia, 3) ustawa stanowi, e sprawca nie podlega karze, 4) nastpio przedawnienie orzekania, 5) obwiniony zmar, 6) obwiniony jest: a) uwierzytelnionym w Rzeczypospolitej Polskiej, szefem
przedstawicielstwa dyplomatycznego pastwa obcego, b) osob nalec do personelu dyplomatycznego tego przedstawicielstwa, c) osob nalec do personelu administracyjnego lub technicznego tego przedstawicielstwa, d) czonkiem rodziny
osb wymienionych w lit. a)—c) i pozostaje z nimi we wsplnocie domowej, e) inn osob korzystajc z immunitetu dyplomatycznego, na podstawie ustaw, umw lub powszechnie uznanych zwyczajw midzynarodowych, f) kierownikiem urzdu konsularnego lub
innym urzdnikiem konsularnym pastwa obcego albo inn osob zrwnan z nimi na podstawie ustaw, umw lub powszechnie uznanych zwyczajw midzynarodowych, 7) obwiniony z mocy przepisw szczeglnych nie podlega orzecznictwu na podstawie niniejszego kodeksu, 8) postpowanie co do tego samego czynu obwinionego zostao prawomocnie zakoczone lub wczeniej wszczte, toczy si, 9) brak jest skargi uprawnionego oskaryciela albo dania cigania pochodzcego od osoby uprawnionej lub zezwolenia na ciganie, gdy ustawa tego
wymaga, 10) zachodzi inna okoliczno wyczajca z mocy ustawy orzekanie w postpowaniu na podstawie niniejszego kodeksu. 2. Przepisu 1 pkt 6 nie stosuje si: 1) do osb w nim wymienionych, jeeli s obywatelami polskimi lub maj w
Polsce miejsce staego zamieszkania, przy czym osoby, o ktrych mowa w lit. f), nie podlegaj orzecznictwu na podstawie niniejszego kodeksu, tylko w zakresie czynnoci penionych w toku i w wykonaniu funkcji urzdowych, 2) jeeli umowa midzynarodowa, ktrej Rzeczpospolita
Polska jest stron, stanowi inaczej. 3. Przepisu 1 pkt 6 mona nie stosowa do obywatela pastwa obcego, z ktrym nie ma w tym przedmiocie umowy, a pastwo to nie zapewnia wzajemnoci. 4. Do chwili otrzymania wymaganego przez ustaw zezwolenia na ciganie lub
dania cigania organ prowadzcy czynnoci wyjaniajce moe dokonywa czynnoci niecierpicych zwoki w celu zabezpieczenia ladw i dowodw, a take czynnoci zmierzajcych do wyjanienia, czy danie bdzie zoone lub zezwolenie bdzie wydane.
Art. 6.
1. W sprawach o wykroczenia cigane na danie pokrzywdzonego wystpujcy z wnioskiem o ukaranie, jeeli nie jest nim pokrzywdzony, powinien uzyska wymagane danie od osoby uprawnionej do jego zoenia. danie moe by zoone na pimie albo zgoszone ustnie do protokou. 2.
danie zoone co do niektrych tylko wspdziaajcych w popenieniu czynu pozostaje skuteczne take wobec osb niewskazanych w daniu, jeeli nie s to osoby najblisze dla pokrzywdzonego, o czym naley pouczy skadajcego danie przed jego przyjciem. 3. danie moe by
cofnite. Niedopuszczalne jest cofnicie dania wobec niektrych tylko wspdziaajcych w popenieniu czynu, chyba e s to osoby najblisze dla pokrzywdzonego. Cofnicie moe nastpi do momentu rozpoczcia przewodu sdowego na pierwszej rozprawie. W razie cofnicia dania ponowne jego zoenie
jest niedopuszczalne. 4. Jeeli wniosek o ukaranie pochodzi od pokrzywdzonego, odstpienie przez niego od popierania takiego wniosku oznacza take odstpienie przez niego od popierania dania cigania.
Art. 7.
Policja i inne organy w zakresie postpowania w sprawach o wykroczenia wykonuj polecenia sdu oraz prowadz w granicach okrelonych w ustawie czynnoci wyjaniajce.
Art. 8.
W postpowaniu uregulowanym w niniejszym kodeksie stosuje si odpowiednio przepisy art. 2, 4, 5, 7—9, 13, 14, 15 2, art. 16, 18 2, art. 20 i 23 Kodeksu postpowania karnego.
DZIA II Sd Rozdzia 1 Waciwo i skad sdu Art. 9.
1. W sprawach o wykroczenia w pierwszej instancji orzeka sd rejonowy, z zastrzeeniem spraw okrelonych w art. 10. 2. Sd waciwy do rozpoznania sprawy rozpoznaje take rodki zaskarenia w wypadkach wskazanych w ustawie oraz przeprowadza inne czynnoci, gdy ustawa to
przewiduje.
Art. 10.
1. W sprawach o wykroczenia popenione przez: 1) onierzy w czynnej subie wojskowej, 2) onierzy si zbrojnych pastw obcych, przebywajcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz czonkw ich personelu cywilnego, jeeli pozostaj w zwizku z
penieniem obowizkw subowych, o ile ustawa lub umowa midzynarodowa, ktrej Rzeczpospolita Polska jest stron, nie stanowi inaczej — orzekaj w pierwszej instancji wojskowe sdy garnizonowe. 2. Przepis art. 9 2 stosuje
si odpowiednio do sdw wojskowych.
Art. 11.
1. Przy ustalaniu waciwoci sdu stosuje si odpowiednio przepisy art. 31, 32, 33 1, art. 34—36, 39 i 43 Kodeksu postpowania karnego, a w odniesieniu do sdu, o ktrym mowa w art. 10, take art. 651 Kodeksu postpowania karnego. 2. Sd okrgowy moe z inicjatywy
waciwego sdu przekaza spraw do rozpoznania innemu sdowi rwnorzdnemu w ramach okrgu tego samego sdu okrgowego, jeeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwoci. 3. Przepis 2 stosuje si odpowiednio do wojskowego sdu okrgowego, w wypadku, w ktrym inicjatywa pochodzi
od wojskowego sdu garnizonowego.
Art. 12.
1. Spory o waciwo midzy sdami rejonowymi rozstrzyga sd okrgowy, waciwy dla okrgu, w ktrym dziaa sd, ktry pierwszy wszcz spr. 2. Spory o waciwo midzy wojskowymi sdami garnizonowymi rozstrzyga wojskowy sd okrgowy, nadrzdny nad sdem, ktry pierwszy
wszcz spr.
Art. 13.
1. Sd rejonowy orzeka na rozprawie i na posiedzeniu jednoosobowo. 2. Przepis 1 stosuje si odpowiednio do wojskowego sdu garnizonowego oraz do sdu orzekajcego w sprawach, o ktrym mowa w art. 12 1 i 2.
Art. 14.
1. Sdem odwoawczym w sprawach o wykroczenia podlegajcych waciwoci sdw powszechnych, jeeli ustawa nie stanowi inaczej, jest: 1) sd okrgowy do rozpoznania apelacji oraz zaale na postanowienia i zarzdzenia zamykajce drog do wydania wyroku, 2) sd rejonowy w innym rwnorzdnym skadzie do rozpoznania pozostaych zaale. 2. Sdem odwoawczym w sprawach o wykroczenia podlegajcych waciwoci sdw wojskowych, jeeli ustawa nie stanowi inaczej, jest wojskowy sd okrgowy. 3. Sd okrgowy
i wojskowy sd okrgowy ponadto rozpoznaj sprawy przekazane im przez ustaw. 4. W sprawach okrelonych w 1 i 2 sdy w nich wskazane orzekaj na rozprawie i na posiedzeniu jednoosobowo. 5. W sprawach okrelonych w 3 sdy orzekaj jednoosobowo, chyba e ustawa
stanowi inaczej albo prezes sdu zarzdzi orzekanie w skadzie trzech sdziw.
Art. 15.
1. Sd apelacyjny rozpoznaje rodki odwoawcze od orzecze i zarzdze wydawanych w pierwszej instancji przez sd okrgowy oraz inne sprawy przekazane mu przez ustaw. 2. Sd Najwyszy rozpoznaje kasacje i inne sprawy przekazane mu przez ustaw. 3. W sprawach, w
ktrych orzekay sdy wojskowe, uprawnienia sdu okrgowego ma wojskowy sd okrgowy, a uprawnienia sdu apelacyjnego i Sdu Najwyszego ma Sd Najwyszy — Izba Wojskowa. 4. Sdy wskazane w 1—3 orzekaj jednoosobowo, chyba e ustawa stanowi inaczej albo prezes sdu
lub Prezes Sdu Najwyszego zarzdzi orzekanie w skadzie trzech sdziw.
Rozdzia 2 Wyczenie sdziego Art. 16.
1. Do wyczenia sdziego stosuje si odpowiednio przepisy art. 40, 41 i 42 1—3 Kodeksu postpowania karnego. 2. O wyczeniu sdziego rozstrzyga inny rwnorzdny skad sdu, przed ktrym sprawa si toczy. W razie niemonoci utworzenia takiego skadu o wyczeniu orzeka
sd wyszego rzdu.
DZIA III Strony, obrocy i penomocnicy Rozdzia 3 Oskaryciel publiczny Art. 17.
1. Oskarycielem publicznym we wszystkich sprawach o wykroczenia jest Policja, chyba e ustawa stanowi inaczej. 2. W sprawach o wykroczenia przeciwko prawom pracownika okrelone w Kodeksie pracy, a take w sprawach o inne wykroczenia zwizane z wykonywaniem pracy zarobkowej,
jeeli ustawa tak stanowi, oskarycielem publicznym jest inspektor pracy. 3. Organom administracji rzdowej i samorzdowej, organom kontroli pastwowej i kontroli samorzdu terytorialnego oraz straom gminnym (miejskim) uprawnienia oskaryciela publicznego przysuguj tylko
wwczas, gdy w zakresie swego dziaania ujawniy wykroczenie i wystpiy z wnioskiem o ukaranie. 4. Rada Ministrw moe, w drodze rozporzdzenia, nada w sprawach o wykroczenia uprawnienia oskaryciela publicznego take innym instytucjom pastwowym, samorzdowym lub spoecznym,
okrelajc zakres spraw, w ktrych w ramach swego dziaania mog wystpowa z wnioskiem o ukaranie za ujawnione przez siebie wykroczenia, majc na wzgldzie zakres ustawowych uprawnie takich instytucji oraz potrzeb ochrony dbr szczeglnie naraonych na naruszenia ze strony sprawcw wykrocze.
5. Udzia w sprawie organu, ktry zoy wniosek o ukaranie, wycza Policj od udziau w rozprawie.
Art. 18.
1. W kadej sprawie o wykroczenie wniosek o ukaranie moe wnie prokurator, stajc si oskarycielem publicznym. 2. Prokurator moe take wstpi do postpowania wszcztego na podstawie wniosku o ukaranie wniesionego przez innego oskaryciela. 3. W wypadkach
wskazanych w 1 i 2 udzia prokuratora wycza udzia innego oskaryciela publicznego.
Art. 19.
1. Przepisy art. 40 1 pkt 1—4 i 6, 2 oraz art. 41 i 42 Kodeksu postpowania karnego stosuje si odpowiednio do oskaryciela publicznego. 2. W sprawie wyczenia orzeka organ bezporednio przeoony nad osob podlegajc wyczeniu. Przepis art. 48 2 Kodeksu
postpowania karnego stosuje si odpowiednio.
Rozdzia 4 Obwiniony i jego obroca Art. 20.
1. Obwinionym jest osoba, przeciwko ktrej wniesiono wniosek o ukaranie w sprawie o wykroczenie. 2. Jeeli obwiniony nie zna jzyka polskiego, wniosek o ukaranie oraz rozstrzygnicia podlegajce zaskareniu lub koczce postpowanie ogasza si lub dorcza obwinionemu wraz z
tumaczeniem. 3. Do obwinionego stosuje si odpowiednio art. 74 1 i 2, art. 75, 76 i 175 Kodeksu postpowania karnego.
Art. 21.
1. W postpowaniu w sprawie o wykroczenia obwiniony musi mie obroc przed sdem, jeeli: 1) jest guchy, niemy lub niewidomy, 2) zachodzi uzasadniona wtpliwo co do jego poczytalnoci. 2. W wypadku, o ktrym mowa w 1 pkt 2,
obowizek korzystania z pomocy obrocy ustaje, jeeli powoany biegy stwierdzi, e poczytalno obwinionego nie budzi wtpliwoci, chyba e sd postanowi inaczej. 3. W wypadkach, o ktrych mowa w 1, udzia obrocy w rozprawie jest obowizkowy, a w posiedzeniu, jeeli ustawa tak
stanowi. 4. Jeeli w wypadkach, o ktrych mowa w 1, obwiniony nie ma obrocy z wyboru, wyznacza mu si obroc z urzdu.
Art. 22.
Gdy wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwoci, obwinionemu, ktry nie ma obrocy z wyboru, wyznacza si na jego wniosek obroc z urzdu, jeeli w sposb naleyty wykae, e nie jest w stanie ponie kosztw obrony bez powanego uszczerbku dla niezbdnego utrzymania siebie i rodziny. Przepis art. 78
2 Kodeksu postpowania karnego stosuje si.
Art. 23.
Obroc z urzdu wyznacza prezes sdu waciwego do rozpoznania sprawy.
Art. 24.
1. Obroc w sprawach o wykroczenia moe by adwokat albo radca prawny. 2. Do obrocy obwinionego stosuje si odpowiednio przepisy art. 83—86 Kodeksu postpowania karnego. 3. Ilekro w przepisach Kodeksu postpowania karnego stosowanych na podstawie art. 1
2 mwi si o obrocy albo o adwokacie, rozumie si przez to take radc prawnego.
Rozdzia 5 Pokrzywdzony, oskaryciel posikowy i penomocnicy Art. 25.
1. Pokrzywdzonym jest ten, czyje dobro prawne zostao bezporednio naruszone lub zagroone przez wykroczenie. 2. W razie mierci pokrzywdzonego prawa, ktre by mu przysugiway, mog wykonywa osoby najblisze. 3. Do pokrzywdzonego stosuje si odpowiednio art.
49 3 oraz art. 51 Kodeksu postpowania karnego. 4. Pokrzywdzony moe dziaa jako strona w charakterze oskaryciela posikowego obok oskaryciela publicznego lub zamiast niego.
Art. 26.
1. O przesaniu wniosku o ukaranie do sdu oskaryciel publiczny zawiadamia ujawnionego pokrzywdzonego, pouczajc go o uprawnieniach, o ktrych mowa w 3. 2. Sd zawiadamia ujawnionego pokrzywdzonego o terminie rozprawy. 3. Pokrzywdzony moe do rozpoczcia
przewodu sdowego albo bezporednio po rozpoczciu posiedzenia, o ktrym mowa w art. 60 1 pkt 1—3 i 6, owiadczy, e bdzie dziaa obok oskaryciela publicznego jako oskaryciel posikowy. 4. Pokrzywdzony, ktry nie uczestniczy w rozprawie z powodu braku prawidowego
powiadomienia o jej terminie, moe zoy owiadczenie, o ktrym mowa w 3, najpniej bezporednio po wywoaniu sprawy na pierwszej rozprawie, o ktrej zosta prawidowo powiadomiony. 5. Art. 54 2 i art. 56 Kodeksu postpowania karnego stosuje si odpowiednio.
Art. 27.
1. W sprawach o wykroczenia cigane na danie pokrzywdzonego, pokrzywdzony moe samodzielnie wnie wniosek o ukaranie jako oskaryciel posikowy. 2. W sprawach o wykroczenia inne ni okrelone w 1, pokrzywdzony moe samodzielnie wnie wniosek o ukaranie jako oskaryciel
posikowy, jeeli w cigu miesica od powiadomienia o wykroczeniu organu uprawnionego do wystpowania w tych sprawach w charakterze oskaryciela publicznego nie zostanie powiadomiony o wniesieniu przez ten organ wniosku o ukaranie albo otrzyma zawiadomienie, o ktrym mowa w art. 54 2. 3. Jeeli pokrzywdzony zoy wniosek o ukaranie, pomimo e oskaryciel publiczny take zoy taki wniosek, wniosek pokrzywdzonego traktuje si jako owiadczenie wskazane w art. 26 3. 4. Prezes sdu zawiadamia o wniesieniu wniosku o ukaranie, o ktrym mowa w 1 i 2,
waciwego oskaryciela publicznego. Jeeli oskaryciel ten w cigu 14 dni od otrzymania zawiadomienia wniesie w sprawie o ten sam czyn tej samej osoby publiczny wniosek o ukaranie, wniosek pokrzywdzonego traktuje si jak owiadczenie wskazane w art. 26 3. 5. Art. 55 3 Kodeksu
postpowania karnego stosuje si.
Art. 28.
1. Odstpienie oskaryciela posikowego, o ktrym mowa w art. 27 1 i 2, od oskarenia, powoduje umorzenie postpowania. 2. Odstpienie oskaryciela posikowego, o ktrym mowa w art. 26 3, od oskarenia nie tamuje rozpoznania sprawy. Art. 57 1 Kodeksu postpowania karnego
stosuje si odpowiednio.
Art. 29.
1. Niestawiennictwo prawidowo powiadomionego pokrzywdzonego i oskaryciela posikowego na rozpraw lub posiedzenie nie tamuje toku sprawy, chyba e ustawa stanowi inaczej. 2. Niestawiennictwo oskaryciela posikowego, o ktrym mowa w art. 27 1 i 2, bez usprawiedliwienia, uwaa
si za odstpienie od oskarenia; w takim przypadku sd umarza postpowanie.
Art. 30.
1. Pokrzywdzony i oskaryciel posikowy moe korzysta z pomocy jednego penomocnika. Penomocnikiem moe by adwokat, radca prawny, a w wypadku, gdy pokrzywdzonym jest instytucja pastwowa, samorzdowa lub spoeczna, take pracownik tej instytucji lub jej organu nadrzdnego. 2.
Do penomocnika stosuje si odpowiednio przepisy art. 22 i 23 niniejszego kodeksu oraz art. 83, 84, 86 2 i art. 89 Kodeksu postpowania karnego.
Art. 31.
1. W razie mierci oskaryciela posikowego, o ktrym mowa w art. 27 1 i 2, sd zawiesza postpowanie, a osoby najblisze mog wstpi w prawa zmarego. Jeeli w terminie zawitym miesica od dnia mierci oskaryciela osoba uprawniona nie wstpi w prawa zmarego, sd umarza postpowanie. 2. W razie mierci oskaryciela posikowego, wskazanego w art. 26 3, osoby najblisze mog przystpi do postpowania w kadym jego stadium.
DZIA IV Czynnoci procesowe Art. 32.
1. Rozstrzygnicia zapadaj w postaci orzecze, zarzdze albo mandatw karnych. 2. Orzeczenie wydaje si w formie wyroku lub postanowienia. Postanowieniem rozstrzyga si, gdy ustawa nie wymaga wydania wyroku. 3. Postanowienie wydaje sd, prezes sdu i
upowaniony sdzia, a w toku czynnoci wyjaniajcych rwnie organ prowadzcy te czynnoci. W kwestii niewymagajcej postanowienia wydaje si zarzdzenie. 4. W sprawach osb podlegajcych orzecznictwu sdw wojskowych przepis 3 odnosi si take do prokuratora wojskowego. 5. Przepisy art. 94, 95 i 97 Kodeksu postpowania karnego stosuje si odpowiednio.
Art. 33.
Strony mog uczestniczy w posiedzeniu, jeeli ustawa to przewiduje albo gdy prezes sdu lub sd tak zarzdzi.
Art. 34.
Podstaw orzeczenia moe stanowi tylko caoksztat okolicznoci ujawnionych w postpowaniu, majcych znaczenie dla rozstrzygnicia.
Art. 35.
1. Wyrok sdu pierwszej instancji uzasadnia si i dorcza stronie wraz z uzasadnieniem jedynie na jej danie zgoszone w zawitym terminie 7 dni od daty jego ogoszenia, chyba e ustawa stanowi inaczej. 2. Wyrok zaoczny dorcza si z urzdu obwinionemu i jego obrocy, jeeli
zosta ustanowiony; termin do dania dorczenia uzasadnienia tego wyroku biegnie od daty jego dorczenia. 3. Wyrok wydany na posiedzeniu dorcza si stronie z urzdu, gdy nie uczestniczya ona w posiedzeniu; termin do dania dorczenia uzasadnienia wyroku biegnie wwczas od daty
jego dorczenia.
Art. 36.
1. Postanowienie i zarzdzenie uzasadnia si jedynie, gdy podlega ono zaskareniu. Uzasadnienie sporzdza si wwczas z urzdu i dorcza si je wraz z rozstrzygniciem osobom, ktrym przysuguje rodek odwoawczy, jeeli nie bray udziau w rozprawie lub posiedzeniu albo nie byy obecne przy
ogoszeniu rozstrzygnicia, chyba e oddaliy si samowolnie. 2. Orzeczenie wydane w wyniku rozpoznania rodka zaskarenia uzasadnia si z urzdu, chyba e ustawa stanowi inaczej.
Art. 37.
1. Protok spisuje si z kadej czynnoci majcej istotne znaczenie dla sprawy, a w szczeglnoci z rozprawy i posiedzenia, a take z dokonanych poza rozpraw czynnoci dowodowych, chyba e ustawa stanowi inaczej. 2. Czynnoci, z ktrych nie sporzdza si protokou, a take inne
zdarzenia, ktre maj znaczenie dla postpowania, utrwala si w aktach w formie notatki urzdowej podpisanej przez osob, ktra dokonaa tych czynnoci. 3. Przebieg czynnoci protokoowanych moe by utrwalony ponadto za pomoc urzdzenia rejestrujcego obraz lub dwik, o czym
naley uprzedzi osoby uczestniczce w czynnoci. Zapis taki i jego przekad, jeeli zosta sporzdzony, s zacznikami do protokou. 4. Strony i osoby majce w tym interes prawny mog zoy wniosek o sprostowanie protokou rozprawy lub posiedzenia, wskazujc na niecisoci i
opuszczenia. W przedmiocie sprostowania protokou rozstrzyga, po wysuchaniu protokolanta, sdzia, ktry prowadzi czynno. 5. Do protokow stosuje si odpowiednio przepisy art. 144—146, 148, 149 1 i 2, art. 150, 151, 153 3 i 4, art. 154 oraz art. 155 Kodeksu
postpowania karnego oraz przepisy wydane na podstawie art. 147 5 Kodeksu postpowania karnego.
Art. 38.
Do czynnoci procesowych prowadzonych w postpowaniu w sprawach o wykroczenia stosuje si odpowiednio take przepisy art. 100 1 i 6, art. 105, 107, 108, 116—121, 122—127, 128—134, 136—142, 156 1—4, art. 157, 158 i 160—166 oraz art. 476 2 Kodeksu postpowania
karnego, a gdy sd nie orzeka jednoosobowo rwnie art. 109—115 Kodeksu postpowania karnego.
DZIA V Dowody Rozdzia 6 Przepisy oglne Art. 39.
1. Dowody przeprowadza si na wniosek stron albo z urzdu. Przepis art. 168 Kodeksu postpowania karnego stosuje si. 2. Do wniosku dowodowego stosuje si odpowiednio przepisy art. 169 i 170 Kodeksu postpowania karnego, a przy przeprowadzaniu dowodu take art. 171—173
Kodeksu postpowania karnego. 3. Poza rozpraw o dopuszczeniu dowodu lub o jego zabezpieczeniu rozstrzyga prezes sdu, sd albo organ prowadzcy czynnoci wyjaniajce, a w sprawach osb podlegajcych orzecznictwu sdw wojskowych take prokurator wojskowy. 4.
Dowodu z wyjanie lub zezna nie wolno zastpowa treci pism, zapiskw lub notatek urzdowych, chyba e ustawa stanowi inaczej.
Art. 40.
1. Na wniosek osoby przesuchiwanej przyjmuje si od niej owiadczenie na pimie. 2. W wypadku, o ktrym mowa w 1, naley umoliwi tej osobie sporzdzenie owiadczenia w warunkach uniemoliwiajcych porozumienie si z innymi osobami, a nastpnie przesucha j w celu
wyjanienia, uzupenienia lub ucilenia okolicznoci zawartych w owiadczeniu pisemnym. Owiadczenie pisemne stanowi zacznik do protokou. 3. Wyjanienia lub zeznania, zoone w formie owiadczenia pisemnego w postpowaniu przed sdem, odczytuje si.
Rozdzia 7 Przeprowadzanie poszczeglnych dowodw. Przeszukanie Art. 41.
1. Przy przeprowadzaniu dowodu z zezna wiadka stosuje si odpowiednio przepisy art. 177, 178, 182, 183, 185—190, 191 1 i 2 oraz art. 192 Kodeksu postpowania karnego. 2. Osoby obowizane do zachowania tajemnicy pastwowej mog by przesuchane co do okolicznoci, na
ktre rozciga si ten obowizek, tylko po zwolnieniu tych osb od obowizku zachowania tajemnicy przez uprawniony organ przeoony. 3. Osoby obowizane do zachowania tajemnicy subowej lub tajemnicy zwizanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji mog odmwi zezna co do
okolicznoci, na ktre rozciga si ten obowizek, chyba e sd zwolni te osoby od obowizku zachowania tajemnicy. Na postanowienie sdu suy zaalenie. 4. Sd nie moe zwolni jednak od obowizku zachowania tajemnicy zwizanej z wykonywaniem zawodu adwokata, radcy prawnego,
lekarza lub dziennikarza. 5. W wypadkach wskazanych w 2 i 3 sd przesuchuje tak osob na rozprawie z wyczeniem jawnoci. Przepisy wydane na podstawie art. 181 2 Kodeksu postpowania karnego stosuje si odpowiednio.
Art. 42.
1. Przy przeprowadzaniu dowodu z opinii biegego stosuje si odpowiednio przepisy art. 193—201 Kodeksu postpowania karnego. 2. W razie uzasadnionych wtpliwoci co do stanu zdrowia psychicznego obwinionego naley powoa biegego psychiatr. Przepis art. 202 4 Kodeksu
postpowania karnego stosuje si odpowiednio. 3. Do tumacza i specjalistw stosuje si odpowiednio przepisy art. 204—206 Kodeksu postpowania karnego.
Art. 43.
Przy przeprowadzaniu ogldzin i eksperymentu procesowego stosuje si odpowiednio przepisy art. 207, 208, 211 i 212 Kodeksu postpowania karnego.
Art. 44.
1. W celu znalezienia i zatrzymania przedmiotw podlegajcych ogldzinom lub mogcych stanowi dowd rzeczowy, Policja, a w toku czynnoci wyjaniajcych rwnie inne organy je prowadzce, mog dokona przeszukania pomieszcze i innych miejsc, jeeli istniej uzasadnione podstawy do
przypuszczenia, e przedmioty te lub dowody tam si znajduj. 2. Przepis 1 stosuje si odpowiednio do przeszukania osoby, jej odziey lub podrcznych przedmiotw. 3. Przeszukanie nastpuje na mocy postanowienia prokuratora lub sdu. 4. W
wypadkach niecierpicych zwoki, jeeli postanowienie nie mogo by uprzednio wydane, mona przeprowadzi przeszukanie bez takiego postanowienia, jednak organ dokonujcy tej czynnoci zobowizany jest nastpnie zwrci si niezwocznie do prokuratora o zatwierdzenie przeszukania. Na danie osoby, u
ktrej dokonano przeszukania, dorcza si jej w terminie 14 dni postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia przeszukania. O prawie wystpienia z takim daniem naley j pouczy. 5. Przy przeprowadzaniu przeszukania i zatrzymania przedmiotw stosuje si odpowiednio przepisy art. 217,
221—234 i 236 Kodeksu postpowania karnego.
DZIA VI rodki przymusu Rozdzia 8 Zatrzymanie Art. 45.
1. Policja ma prawo zatrzyma osob ujt na gorcym uczynku popenienia wykroczenia lub bezporednio potem, jeeli: 1) zachodz podstawy do zastosowania wobec niej postpowania przyspieszonego, 2) nie mona ustali jej tosamoci. 2.
Art. 243 Kodeksu postpowania karnego stosuje si odpowiednio.
Art. 46.
1. Zatrzymanego naley natychmiast poinformowa o przyczynach zatrzymania i o przysugujcych mu uprawnieniach oraz wysucha go. 2. Z zatrzymania sporzdza si protok, ktrego odpis dorcza si zatrzymanemu za pokwitowaniem. W protokole naley poda imi i nazwisko oraz
funkcj osoby dokonujcej zatrzymania, imi i nazwisko zatrzymanego, a w razie niemonoci ustalenia tosamoci — rysopis tej osoby, a ponadto dzie, godzin, miejsce i przyczyn zatrzymania z okreleniem wykroczenia, w zwizku z ktrym zostaa zatrzymana. Naley rwnie zapisa zoone przez
zatrzymanego owiadczenia i zaznaczy udzielenie mu informacji o przysugujcych prawach. 3. Na danie zatrzymanego zawiadamia si o zatrzymaniu osob najblisz, a take pracodawc. O zatrzymaniu osoby wskazanej w art. 10 1 zawiadamia si niezwocznie waciwego dowdc
jednostki wojskowej, nawet gdy zatrzymany tego nie da. 4. Zatrzymanemu naley na jego danie umoliwi nawizanie w dostpnej formie kontaktu z adwokatem albo z radc prawnym oraz zapewni moliwo bezporedniej z nim rozmowy; zatrzymujcy moe zastrzec, e bdzie przy niej
obecny. 5. Zatrzymanego naley natychmiast zwolni, gdy ustanie przyczyna zatrzymania, a take z upywem czasu zatrzymania. 6. Czas zatrzymania osoby liczy si od chwili jej ujcia i nie moe przekroczy 24 godzin, a w wypadkach wskazanych w art. 45 1 pkt 1
— 48 godzin.
Art. 47.
1. Zatrzymanemu przysuguje zaalenie na zatrzymanie do sdu. W zaaleniu zatrzymany moe domaga si zbadania zasadnoci, legalnoci oraz prawidowoci zatrzymania. 2. Zaalenie przekazuje si niezwocznie sdowi rejonowemu miejsca zatrzymania, ktry rwnie niezwocznie je
rozpoznaje. 3. Przy rozpoznawaniu zaalenia sd stosuje odpowiednio przepisy art. 246 3 i 4 Kodeksu postpowania karnego. 4. W razie uznania zatrzymania za niewtpliwie niesuszne zatrzymanemu przysuguje odszkodowanie, ktrego moe dochodzi w trybie okrelonym
w dziale XII niniejszego kodeksu.
Rozdzia 9 Zabezpieczenie i zajcie przedmiotw Art. 48.
1. Policja i inne organy uprawnione do prowadzenia czynnoci okrelonych w dziale VII mog dokona tymczasowego zajcia przedmiotu, jeeli w zakresie swego dziaania dowiedziay si lub ujawniy wykroczenie zagroone przepadkiem przedmiotw, a zajcie takie jest niezbdne dla zabezpieczenia
wykonania tego przepadku. Z czynnoci zajcia sporzdza si protok. 2. Tymczasowe zajcie upada, jeeli w cigu 7 dni od daty jego dokonania nie zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu albo rozstrzygnicie orzekajce przepadek. Postanowienie o zabezpieczeniu wydaje sd
waciwy do rozpoznania sprawy; dorcza si je niezwocznie osobie, u ktrej dokonano zajcia. 3. Zabezpieczenie moe nastpi take na mocy postanowienia sdu po wszczciu postpowania w sprawie o wykroczenie zagroone przepadkiem przedmiotw, jeeli nie dokonano tymczasowego
zajcia. Postanowienie to wykonuje Policja, stosujc odpowiednio przepisy o przeszukaniu i dorczajc postanowienie osobie, u ktrej dokonuje zajcia. 4. Na postanowienia, o ktrych mowa w 2 i 3, przysuguje zaalenie osobie, ktrej prawa zostay naruszone. 5.
Przy dokonywaniu czynnoci, o ktrych mowa w 1—3, stosuje si odpowiednio przepisy art. 44. 6. Zabezpieczenie majtkowe upada, jeeli nie zostanie prawomocnie orzeczony przepadek przedmiotw.
Rozdzia 10 Kary porzdkowe i pozostae rodki przymusu Art. 49.
1. Na wiadka, biegego, tumacza lub specjalist, ktry bez usprawiedliwienia nie stawi si na wezwanie uprawnionego organu lub bez zezwolenia tego organu samowolnie wydali si z miejsca czynnoci przed jej zakoczeniem albo bezpodstawnie odmwi zoenia zezna, wykonania czynnoci biegego,
tumacza lub specjalisty, mona naoy kar porzdkow do 250 zotych, a w razie ponownego niezastosowania si do wezwania do 500 zotych. 2. Przepis 1 stosuje si rwnie do osoby, ktra bdc obowizana do okazania albo wydania przedmiotu ogldzin lub dowodu rzeczowego
odmwia jego okazania lub wydania; nie dotyczy to osoby, ktrej przysuguje prawo odmowy zezna. 3. Naoon kar naley uchyli, jeeli osoba ukarana w cigu 7 dni od daty dorczenia lub ogoszenia jej postanowienia o naoeniu kary porzdkowej dostatecznie usprawiedliwi swoje
niestawiennictwo, samowolne oddalenie si, odmow zoenia zezna albo wykonania innego obowizku, o ktrym mowa w 1 lub 2. 4. W przypadku uchybienia obowizkom wskazanym w 1 lub 2 przez onierza w czynnej subie wojskowej, sd wystpuje do dowdcy jednostki wojskowej, w
ktrej onierz peni sub, o pocignicie go do odpowiedzialnoci dyscyplinarnej. 5. Przepis 4 stosuje si, choby za uchybienie, ktrego dopuci si onierz przed wstpieniem do wojska, bya mu poprzednio wymierzona kara porzdkowa, lecz nie zostaa do tego czasu
wykonana.
Art. 50.
1. W razie niestawienia si wiadka na wezwanie bez usprawiedliwienia mona, niezalenie od naoenia kary porzdkowej, zarzdzi jego przymusowe doprowadzenie przez Policj. 2. W razie nieusprawiedliwionej odmowy okazania albo wydania przedmiotu ogldzin lub dowodu rzeczowego
mona zarzdzi jego odebranie przez Policj.
Art. 51.
1. rodki przymusu, o ktrych mowa w art. 49 i 50, stosuje sd waciwy do rozpoznania sprawy, a w toku czynnoci wyjaniajcych take prokurator, jeeli prowadzi te czynnoci. W toku czynnoci wyjaniajcych, prowadzonych przez organ inny ni prokurator, rodki przymusu, o ktrych mowa w art. 50
1, stosuje sd waciwy do rozpoznania sprawy na wniosek organu dokonujcego tych czynnoci, a pozostae rodki przymusu — organ dokonujcy czynnoci wyjaniajcych. 2. Kar porzdkow wskazan w art. 49 1 i 2 uchyla odpowiednio sd lub organ przeoony nad organem, ktry
dan kar naoy. 3. Na postanowienie odmawiajce uchylenia kary porzdkowej przysuguje ukaranemu zaalenie; jeeli postanowienie wydano w toku czynnoci wyjaniajcych, zaalenie rozpoznaje sd waciwy do rozpoznania sprawy. 4. Kary porzdkowe naoone w toku
czynnoci wyjaniajcych ciga si w trybie przepisw o postpowaniu egzekucyjnym w administracji. Kary te stanowi dochd budetu pastwa.
Art. 52.
Wykonujc zarzdzenie o przymusowym doprowadzeniu obwinionego lub wiadka, Policja moe, gdy jest to niezbdne, zatrzyma osob, ktr ma doprowadzi na czas konieczny do wykonania zarzdzenia. Art. 46 i 47 nie stosuje si.
Art. 53.
Jeeli miejsce pobytu sprawcy wykroczenia nie jest znane, sd, a w toku czynnoci wyjaniajcych take organ dokonujcy tych czynnoci, mog zarzdzi ustalenie przez Policj miejsca pobytu. Sd moe take zarzdzi przymusowe doprowadzenie obwinionego.
DZIA VIl Czynnoci wyjaniajce Art. 54.
1. W celu ustalenia, czy istniej podstawy do wystpienia z wnioskiem o ukaranie oraz zebrania danych niezbdnych dla sporzdzenia wniosku o ukaranie, Policja moe przeprowadza czynnoci wyjaniajce. Czynnoci te w miar monoci naley podj w miejscu popenienia czynu bezporednio po jego
ujawnieniu i zakoczy w cigu miesica. 2. Jeeli czynnoci wyjaniajce nie dostarczyy podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie, zawiadamia si o tym ujawnionych pokrzywdzonych. W zawiadomieniu naley wskaza przyczyn niewniesienia wniosku o ukaranie. 3. W
ramach czynnoci, o ktrych mowa w 1, mona w szczeglnoci przesuchiwa wiadkw, dokonywa ogldzin i przeszukania, okazywa osoby, wzywa do wydania lub okazania dokumentu lub przedmiotu majcego znaczenie dowodowe dla sprawy, a take powoywa i przesuchiwa biegych oraz wzywa
specjalistw. 4. W stosunku do osoby podejrzanej o popenienie wykroczenia stosuje si odpowiednio przepisy art. 74 3 i art. 308 1 Kodeksu postpowania karnego. 5. Przy utrwalaniu czynnoci okrelonych w 3 mona ograniczy si do sporzdzenia notatki
urzdowej; nie dotyczy to jednak czynnoci, ktrej nie bdzie mona powtrzy w postpowaniu przed sdem. Notatka powinna zawiera wskazanie rodzaju czynnoci, jej czasu i miejsca oraz osb uczestniczcych, a take krtki opis przebiegu czynnoci i podpis osoby, ktra j przeprowadzia. 6. W toku czynnoci wyjaniajcych wolno take przesucha osob, co do ktrej istnieje uzasadniona podstawa do sporzdzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie. Osoba taka ma prawo odmwi zoenia wyjanie oraz zgosi wnioski dowodowe, o czym naley j pouczy. Przed przesuchaniem
naley jej wyjani, o jakie wykroczenie moe by obwiniona, a zarzut ten wpisuje si do protokou przesuchania.
Art. 55.
1. Czynnoci wyjaniajce przeprowadza si take w celu uzupenienia lub sprawdzenia faktw podanych we wniosku o ukaranie w wypadku wskazanym w art. 60 1 pkt 5 lit. b). 2. Czynnoci wskazane w 1 naley przeprowadzi w terminie oraz w zakresie okrelonym poleceniem sdu,
chyba e w toku wykonywania tych czynnoci wyjd na jaw okolicznoci wymagajce utrwalenia dowodu, ktrego nie bdzie mona powtrzy przed sdem, lub znalezienia i zatrzymania przedmiotu. 3. W razie przesuchiwania w ramach czynnoci, o ktrych mowa w 1, obwinionego wskazanego
we wniosku o ukaranie, przepisy art. 54 6 stosuje si odpowiednio.
Art. 56.
1. Czynnoci wyjaniajce, o ktrych mowa w art. 54, moe take przeprowadzi prokurator lub zleci je Policji. 2. Uprawnienia Policji, o ktrych mowa w art. 54 i 55, posiadaj take w granicach swej waciwoci organy wskazane w art. 17 2 i 3, a inne organy, gdy ustawa tak
stanowi. 3. Instytucje, ktrym nadano uprawnienia oskaryciela publicznego w drodze rozporzdzenia okrelonego w art. 17 4, mog w sprawie, w ktrej ujawniy wykroczenie, zwraca si do Policji o przeprowadzenie czynnoci wyjaniajcych w zakresie niezbdnym do ustalenia, czy
istniej podstawy do wystpienia z wnioskiem o ukaranie oraz do zebrania danych koniecznych do sporzdzenia wniosku o ukaranie. 4. Nadzr nad czynnociami wyjaniajcymi sprawuje organ nadrzdny nad organem prowadzcym te czynnoci.
DZIA VIII Postpowanie zwyczajne Rozdzia 11 Wszczcie postpowania. Orzekanie przed rozpraw Art. 57.
1. Podstaw do wszczcia postpowania stanowi wniosek o ukaranie zoony przez organ uprawniony do wystpowania w charakterze oskaryciela publicznego w danej sprawie, a w wypadkach okrelonych w art. 27 1 i 2 take wniosek zoony przez pokrzywdzonego. 2. Wniosek o ukaranie
powinien zawiera: 1) imi i nazwisko oraz adres obwinionego, a take inne dane niezbdne do ustalenia jego tosamoci, 2) okrelenie zarzucanego obwinionemu czynu ze wskazaniem miejsca, czasu, sposobu i okolicznoci jego popenienia, 3) wskazanie dowodw, 4) imi i nazwisko oraz podpis sporzdzajcego wniosek, a take adres gdy wniosek pochodzi od pokrzywdzonego. 3. Wniosek o ukaranie skadany przez oskaryciela publicznego powinien ponadto zawiera wskazanie: 1) przepisw, pod ktre zarzucany czyn podpada, 2) miejsca zatrudnienia obwinionego i danych o jego warunkach materialnych, rodzinnych i osobistych, 3) pokrzywdzonych, o ile takich ujawniono, 4) wysokoci wyrzdzonej
szkody, 5) stanowiska osoby sporzdzajcej wniosek, 6) sdu waciwego do rozpoznania sprawy, 7) danych dotyczcych uprzedniego skazania sprawcy za podobne przestpstwo lub wykroczenie. 4. Do wniosku o ukaranie naley
doczy materiay postpowania przygotowawczego lub czynnoci wyjaniajcych, jeeli byy one prowadzone, a take do wiadomoci sdu adresy wiadkw i pokrzywdzonych. 5. W razie wniesienia wniosku o ukaranie przez pokrzywdzonego, prezes sdu przesyajc waciwemu oskarycielowi
publicznemu zawiadomienie, o ktrym mowa w art. 27 4, wzywa go jednoczenie do nadesania w terminie 7 dni materiau dowodowego w razie niewnoszenia przez niego wniosku o ukaranie, jeeli w sprawie przeprowadzono czynnoci wyjaniajce lub dochodzenie, albo do nadesania owiadczenia o braku
takiego materiau.
Art. 58.
1. Oskaryciel publiczny moe, za zgod obwinionego, przesuchanego uprzednio w toku czynnoci wyjaniajcych w trybie art. 54 6, umieci we wniosku o ukaranie wniosek o skazanie obwinionego za zarzucany mu czyn bez przeprowadzania rozprawy i wymierzenie mu okrelonej kary lub rodka karnego
albo odstpienie od wymierzenia kary lub rodka karnego. 2. Wniosek o skazanie, o ktrym mowa w 1, jest moliwy tylko wwczas, gdy w wietle zebranych dowodw wyjanienia obwinionego oraz okolicznoci popenienia wykroczenia nie budz wtpliwoci, a cele postpowania zostan
osignite mimo nieprzeprowadzenia rozprawy. 3. Obwiniony, jeeli nie dotyczy go wniosek o skazanie, moe po wezwaniu na rozpraw lub zawiadomieniu o jej terminie wystpi z wnioskiem o skazanie w okrelony sposb bez przeprowadzania rozprawy.
Art. 59.
1. Jeeli wniosek o ukaranie nie odpowiada warunkom formalnym wskazanym w art. 57 2—4, prezes sdu zwraca wniosek w celu usunicia brakw w terminie 7 dni. 2. Jeeli wniosek o ukaranie odpowiada warunkom formalnym, prezes sdu wszczynajc postpowanie zarzdzeniem,
kieruje spraw do rozpoznania na rozprawie lub na posiedzeniu albo — w razie zaistnienia okolicznoci wyczajcych postpowanie lub wskazanych w art. 61 1 i 2 — odmawia wszczcia postpowania. Na postanowienie o odmowie wszczcia postpowania suy zaalenie osobie, ktra zoya
zawiadomienie o popenieniu wykroczenia, ujawnionemu pokrzywdzonemu oraz organowi, ktry wnis wniosek o ukaranie. 3. W razie zoenia wniosku o ukaranie przez oskaryciela posikowego, w przedmiocie wszczcia rozstrzyga si po przekazaniu przez oskaryciela publicznego materiau
dowodowego lub owiadczenia, o ktrym mowa w art. 57 5.
Art. 60.
1. Prezes sdu, po wszczciu postpowania, kieruje spraw na posiedzenie, jeeli: 1) oskaryciel publiczny wystpi z wnioskiem o skazanie obwinionego bez przeprowadzania rozprawy, 2) obwiniony po wezwaniu go na rozpraw lub zawiadomieniu o jej terminie
wystpi z wnioskiem o skazanie bez przeprowadzania rozprawy, 3) ujawniy si przed rozpraw okolicznoci wyczajce postpowanie, 4) zachodzi potrzeba wydania postanowienia o niewaciwoci sdu, 5) w sprawie, w ktrej wniosek o
ukaranie zoy oskaryciel posikowy: a) zachodzi potrzeba zbadania, czy nie istnieje podstawa do umorzenia postpowania z powodu oczywistego braku faktycznych podstaw oskarenia, b) niezbdne jest polecenie Policji lub innemu organowi dokonania okrelonych
czynnoci dowodowych, 6) zachodzi moliwo wydania nakazu karnego, 7) zachodzi potrzeba wydania innego rozstrzygnicia przekraczajcego uprawnienia prezesa. 2. O terminie posiedzenia, w wypadkach wskazanych w 1 pkt 1, 2, 3, 5 lit. a) i
pkt 6, powiadamia si strony i ich przedstawicieli procesowych, a w wypadkach wskazanych w 1 pkt 1—3 i 6 take pokrzywdzonego. Niestawiennictwo prawidowo powiadomionych osb nie tamuje toku postpowania. Udzia obrocy, o ktrym mowa w art. 21 1, jest jednak obowizkowy na posiedzeniu
okrelonym w 1 pkt 1 i 2. 3. W wypadku wskazanym w 1 pkt 2 prezes sdu moe zarzdzi rozpoznanie wniosku obwinionego na rozprawie, jeeli przypieszy to bieg postpowania. Wniosek ten rozpoznaje si wwczas przed rozpoczciem przewodu sdowego. 4. W dalszym
postpowaniu sd nie jest zwizany ocen faktyczn ani prawn przyjt za podstaw rozstrzygni wydanych w trybie okrelonym w 1—3.
Art. 61.
1. Odmawia si wszczcia postpowania, a wszczte umarza take wtedy, gdy w sprawie o ten sam czyn, jako majcy jednoczenie znamiona przestpstwa i wykroczenia, postpowanie karne zostao ju prawomocnie zakoczone orzeczeniem skazujcym, chyba e mona przewidywa orzeczenie za wykroczenie kary
innej lub surowszej albo innego lub surowszego rodka karnego ni za przestpstwo. 2. Mona odmwi wszczcia postpowania, a wszczte umorzy, jeeli: 1) o ten sam czyn, jako majcy jednoczenie znamiona przestpstwa i wykroczenia, toczy si postpowanie karne
z oskarenia publicznego, chyba e mona przewidywa orzeczenie za wykroczenie kary innej lub surowszej albo innego lub surowszego rodka karnego ni za przestpstwo, 2) wobec sprawcy zastosowano rodek oddziaywania w postaci pouczenia, zwrcenia uwagi lub ostrzeenia albo
rodek przewidziany w przepisach o odpowiedzialnoci dyscyplinarnej lub porzdkowej, a rodek ten jest wystarczajc reakcj na wykroczenie. 3. Na postanowienie o umorzeniu postpowania z przyczyn wskazanych w 1 i 2 przysuguje zaalenie. Zaalenie przysuguje take osobie, ktra
zoya zawiadomienie o popenieniu wykroczenia. 4. W sprawie o wykroczenie, w ktrej odmwiono wszczcia postpowania lub je umorzono, mona podj postpowanie w terminie 3 miesicy od uprawomocnienia si orzeczenia w sprawie o przestpstwo, jeeli orzeczeniem tym uniewinniono
oskaronego lub umorzono postpowanie, a nie ustaa jeszcze karalno wykroczenia.
Art. 62.
1. Okolicznoci wyczajce orzekanie na podstawie niniejszego kodeksu uwzgldnia si z urzdu w kadym stadium postpowania. 2. W razie stwierdzenia okolicznoci wyczajcych orzekanie po wszczciu postpowania, sd wydaje postanowienie o jego umorzeniu, a jeeli rozpoczto ju
przewd sdowy — wyrok o umorzeniu postpowania, z wyjtkiem okrelonym w 3. Na postanowienie o umorzeniu przysuguje zaalenie. 3. W razie stwierdzenia okolicznoci, o ktrych mowa w art. 5 1 pkt 1 i 2, po rozpoczciu przewodu sdowego sd wydaje wyrok uniewinniajcy,
chyba e sprawca by w chwili czynu niepoczytalny.
Art. 63.
1. Uwzgldniajc wniosek oskaryciela publicznego, o ktrym mowa w art. 58 1, sd uznaje za ujawnione dowody doczone do wniosku o ukaranie. 2. Sd moe uzaleni uwzgldnienie wniosku od dokonania w nim okrelonych przez siebie zmian. Wniosek ze zmianami nie moe zosta
uwzgldniony, jeeli obwiniony, naleycie o zmianach tych powiadomiony, zgosi wobec nich sprzeciw w terminie okrelonym przez sd. 3. Wniosek nie moe zosta uwzgldniony, jeeli w terminie okrelonym przez sd zgosi wobec niego sprzeciw pokrzywdzony, ktry zoy ju
owiadczenie o przyczeniu si do postpowania w charakterze oskaryciela posikowego. 4. Sd uwzgldniajc wniosek skazuje obwinionego wyrokiem. 5. Jeeli sd uzna, e nie ma podstaw do uwzgldnienia wniosku, sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach oglnych.
Art. 64.
1. Przy rozpoznawaniu wniosku obwinionego o skazanie go w okrelony sposb bez przeprowadzania rozprawy, zgoszonego przed jej rozpoczciem, sd stosuje odpowiednio art. 63. 2. Sd moe uwzgldni wniosek, o ktrym mowa w 1, jeeli nie zgosi wobec niego sprzeciwu oskaryciel
publiczny, a take oskaryciel posikowy, gdy wystpuje w sprawie i jedynie wtedy, gdy okolicznoci popenienia czynu oraz wyjanienia obwinionego w wietle ujawnionego materiau dowodowego nie budz wtpliwoci. 3. Jeeli obwiniony nie by przesuchany w toku czynnoci
wyjaniajcych, sd przesuchuje go na posiedzeniu, chyba e obwiniony bez usprawiedliwienia nie stawi si na posiedzenie albo nadesa swoje wyjanienia na pimie w trybie okrelonym w art. 67 3. 4. Brak stanowiska oskaryciela w przedmiocie sprzeciwu, o ktrym mowa w 2, nie
stoi na przeszkodzie uwzgldnieniu wniosku, jeeli oskaryciel prawidowo powiadomiony o terminie posiedzenia nie stawi si bez usprawiedliwienia.
Rozdzia 12 Przygotowanie do rozprawy Art. 65.
1. Prezes sdu, kierujc spraw na rozpraw, zarzdza zawiadomienie o jej miejscu i terminie oskaryciela, pokrzywdzonego i obwinionego oraz obroc i penomocnika, gdy zostali ustanowieni; zarzdza on take wezwanie na rozpraw wiadkw oraz sprowadzenie innych dowodw. 2.
Oskaryciela publicznego zawiadamia si o rozprawie i posiedzeniu przez dostarczenie mu wykazu spraw, ktre maj by rozpoznane w danym dniu. 3. Jeeli prezes sdu lub sd uzna udzia obwinionego na rozprawie za niezbdny, zarzdzajc zawiadomienie go o jej miejscu i terminie,
zarzdza jednoczenie wezwanie obwinionego do osobistego stawiennictwa, pod rygorem przymusowego doprowadzenia. Przepis ten stosuje si odpowiednio do posiedze.
Art. 66.
1. Osoby wymienione w art. 5 1 pkt 6 lit. a)—e) nie s obowizane do skadania zezna w charakterze wiadka lub do wystpowania w charakterze biegego, mona jednak zwrci si o wyraenie przez te osoby zgody na zoenie zezna lub wystpienie w charakterze biegego. W razie wyraenia
zgody, wezwania dla tych osb nie mog zawiera zagroenia zastosowania rodkw przymusu, a w razie niestawiennictwa na wezwanie lub odmowy zoenia zezna nie mona do nich stosowa tych rodkw. 2. Do osb wymienionych w art. 5 1 pkt 6 lit. f) stosuje si odpowiednio 1,
jeeli okolicznoci, ktrych zeznania lub opinie maj dotyczy, zwizane s z wykonywaniem przez te osoby funkcji urzdowych lub subowych. 3. Do osb, o ktrych mowa w 1 i 2, przepisy art. 5 2 i 3 stosuje si odpowiednio. 4. Z osobami, o ktrych mowa w 1 i
2, organy prowadzce postpowanie porozumiewaj si we wszystkich wypadkach, w tym rwnie przy dorczaniu pism procesowych, za porednictwem Ministra Sprawiedliwoci, a ten w razie potrzeby przez Ministra Spraw Zagranicznych. Przepis art. 613 2 Kodeksu postpowania karnego stosuje si.
Art. 67.
1. Zawiadamiajc obwinionego o terminie pierwszej rozprawy lub posiedzeniu, o ktrym mowa w art. 60 1 pkt 1, docza si do zawiadomienia odpis wniosku o ukaranie. 2. Zawiadomienie obwinionego o terminie pierwszej rozprawy powinno zawiera pouczenie o tym, e moe on sprowadzi
na rozpraw wiadkw i przedstawi inne dowody na swoj obron lub wskaza je sdowi w takim czasie, aby dowody te mogy by przeprowadzone na rozprawie, a take o przysugujcym mu prawie do odmowy zoenia wyjanie lub udzielenia odpowiedzi na pytanie i do korzystania z pomocy obrocy oraz o
prawie przegldania akt sprawy, jak rwnie o obowizku powiadomienia sdu o kadej zmianie miejsca pobytu lub zamieszkania na okres duszy ni 7 dni, a w razie pobytu za granic — o koniecznoci wskazania w kraju adresu dla dorcze i o konsekwencjach uchybienia tym obowizkom. W
zawiadomieniu naley pouczy obwinionego o przysugujcym mu prawie wystpienia z wnioskiem, o ktrym mowa w art. 58 3. Zawiadomienie lub wezwanie powinno take zawiera pouczenie, i rozprawa moe by prowadzona pod nieobecno obwinionego jako zaoczna oraz pouczenie o moliwoci przymusowego
doprowadzenia obwinionego na rozpraw. 3. Zawiadomienie kierowane do obwinionego, ktrego obecnoci na rozprawie nie uznano za obowizkow, powinno zawiera pouczenie, e moe on nie stawiajc si do sdu nadesa swoje wyjanienia. Wyjanienia te podlegaj odczytaniu na rozprawie.
Rozprawa ma wwczas charakter zaoczny. 4. W zawiadomieniu kierowanym do oskaryciela posikowego naley pouczy go o obowizku powiadomienia sdu o zmianie miejsca zamieszkania oraz podania adresu dla dorcze w czasie pobytu za granic i konsekwencjach niedopenienia tego
obowizku, a w zawiadomieniu kierowanym do pokrzywdzonego — o uprawnieniach, o ktrych mowa w art. 26 3. 5. Sd moe, uznajc obecno obwinionego na rozprawie za obowizkow mimo wczeniejszego uznania jej za nieobowizkow, wezwa obwinionego, odraczajc w tym celu
rozpraw.
Art. 68.
Jeeli obwiniony lub wiadek mieszka poza miejscowoci, w ktrej ma siedzib dany sd, prezes sdu lub sd moe zwrci si do sdu, na ktrego terenie dziaania mieszkaj te osoby, o przesuchanie ich co do wskazanych okolicznoci.
Art. 69.
Przy przygotowaniu do rozprawy stosuje si odpowiednio przepisy art. 348, 349, 350, 352 i 353 Kodeksu postpowania karnego.
Rozdzia 13 Rozprawa Art. 70.
1. Rozprawa odbywa si ustnie i jawnie. 2. Sd wycza jawno caoci lub czci rozprawy, jeeli jawno mogaby obraa dobre obyczaje, wywoa zakcenie spokoju publicznego lub gdy wany interes prywatny tego wymaga. Sd wycza jawno w caoci lub czci rozprawy, take
wwczas, gdy ustawa tak stanowi. 3. W razie wyczenia jawnoci na rozprawie mog by obecni, poza osobami biorcymi udzia w postpowaniu, po jednej osobie wskazanej przez kad ze stron, chyba e zachodzi obawa ujawnienia tajemnicy pastwowej. Sd moe zezwoli poszczeglnym
osobom na obecno na rozprawie prowadzonej z wyczeniem jawnoci. 4. Rozstrzygnicie ogasza si jawnie. Jeeli jawno rozprawy wyczono w caoci lub czci, ustne podanie motyww rozstrzygnicia moe nastpi rwnie z wyczeniem jawnoci. 5. Przepisy art.
357, 358, 362, 363, 366 i 367 Kodeksu postpowania karnego stosuje si odpowiednio.
Art. 71.
1. Rozpraw rozpoczyna wywoanie sprawy. Nastpnie sd sprawdza, czy wszyscy wezwani i zawiadomieni o terminie rozprawy stawili si oraz czy nie ma przeszkd do rozpoznania sprawy. 2. Jeeli oskaryciel publiczny, oskaryciel posikowy, pokrzywdzony lub obwiniony nie stawi si
na rozpraw i w aktach sprawy brak jest dowodu dorczenia im wezwania lub zawiadomienia, rozpraw odracza si, przy czym sd moe, jeeli uzna to za celowe, przeprowadzi postpowanie dowodowe, a w szczeglnoci przesucha wiadkw, ktrzy stawili si na rozpraw. Na nastpnej rozprawie dowody te
przeprowadza si ponownie tylko, jeeli zada tego strona nieobecna na poprzedniej rozprawie, chyba e bya o jej terminie prawidowo powiadomiona. 3. Przepis 2 stosuje si odpowiednio w razie niestawiennictwa prawidowo powiadomionego obrocy, gdy jego stawiennictwo jest
obowizkowe. 4. W razie nieusprawiedliwionej nieobecnoci obwinionego, ktremu dorczono wezwanie na rozpraw, przeprowadza si rozpraw zaocznie, chociaby nie by on przesuchany w toku czynnoci wyjaniajcych, chyba e sd uzna udzia obwinionego za konieczny i rozpraw
odroczy, po ewentualnym przeprowadzeniu postpowania dowodowego, w szczeglnoci po przesuchaniu wiadkw, ktrzy stawili si na rozpraw. Jeeli jednak obecno obwinionego jest konieczna, a nie stawi si on bez usprawiedliwienia, sd moe zarzdzi jego zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie
przez Policj. 5. W razie usprawiedliwionego niestawiennictwa obwinionego, ktremu dorczono wezwanie, stosuje si odpowiednio 2.
Art. 72.
1. Przewd sdowy rozpoczyna si od odczytania wniosku o ukaranie. 2. Wniosek o ukaranie odczytuje oskaryciel publiczny, jeeli bierze udzia w rozprawie, a w innym wypadku protokolant. 3. Jeeli obwiniony przyznaje si do winy, a jego wyjanienia nie budz
wtpliwoci, mona nie przeprowadza dalszych dowodw, w razie gdy adna z obecnych stron temu si nie sprzeciwia.
Art. 73.
Do chwili zakoczenia pierwszego przesuchania na rozprawie obwiniony moe zoy wniosek o skazanie go w okrelony sposb bez przeprowadzania postpowania dowodowego. Przy rozpoznawaniu tego wniosku stosuje si odpowiednio art. 64.
Art. 74.
1. Jeeli obwiniony odmawia zoenia wyjanie albo wyjania odmiennie ni poprzednio lub owiadcza, e pewnych okolicznoci nie pamita, wolno odczytywa w niezbdnym zakresie protokoy jego poprzednich wyjanie zoonych w charakterze obwinionego albo oskaronego w toku czynnoci wyjaniajcych
bd przed sdem w tej lub innej sprawie albo w innym postpowaniu przewidzianym przez ustaw. Po odczytaniu protokou sd wzywa obecnego obwinionego do wypowiedzenia si co do treci protokou i o wyjanienie zachodzcych sprzecznoci. 2. Na rozprawie zaocznej zoone uprzednio
przez obwinionego w tej sprawie wyjanienia podlegaj odczytaniu.
Art. 75.
1. Przepis art. 74 1 stosuje si odpowiednio do wiadka, ktry bezpodstawnie odmawia zoenia zezna, zeznaje odmiennie ni poprzednio lub owiadcza, e pewnych okolicznoci nie pamita. 2. Na rozprawie wolno te odczytywa protokoy zezna wiadkw, jeeli bezporednie
przeprowadzenie dowodu jest niemoliwe lub utrudnione. 3. Protokoy, o ktrych mowa w 2, mona uzna za ujawnione bez odczytywania. Naley je jednak odczyta, jeeli ktrakolwiek z obecnych stron o to wnosi. 4. Protokoy zezna wiadkw wolno odczytywa rwnie,
gdy bezporednie przesuchanie wiadka na rozprawie nie jest niezbdne, jeeli adna z obecnych stron temu si nie sprzeciwia; sprzeciw strony, ktrej zeznania nie dotycz, nie stoi na przeszkodzie odczytaniu protokow. Przepis 3 stosuje si odpowiednio. 5. W wypadkach
wskazanych w 1 i 2 wolno rwnie odczytywa protokoy wyjanie zoonych poprzednio przez wiadka w charakterze obwinionego lub oskaronego.
Art. 76.
1. Sd moe odczytywa na rozprawie protokoy ogldzin, przeszukania, zajcia, zatrzymania przedmiotw, opinie, notatki urzdowe, o ktrych mowa w art. 37 2, oraz inne dokumenty znajdujce si w aktach sprawy lub przedkadane przez strony; mona je uzna za ujawnione bez odczytywania, jeeli
adna z obecnych stron temu si nie sprzeciwia. Sprzeciw strony, ktrej dowody lub dokumenty nie dotycz, nie stoi na przeszkodzie ich uznaniu za ujawnione bez odczytywania. 2. Przepis 1 stosuje si take do notatek urzdowych, o ktrych mowa w art. 54 5, z tym e na danie
strony sd przeprowadza na rozprawie czynnoci dowodowe, ktrych dotyczy notatka, chyba e stwierdza ona okolicznoci, ktrym obwiniony w wyjanieniach swych nie zaprzecza.
Art. 77.
Obwinionemu, wiadkom i biegym zarwno sd, jak i strony zadaj pytania bezporednio, chyba e sd zarzdzi inaczej. Sd uchyla pytania nieistotne dla sprawy lub sugerujce tre odpowiedzi albo ktre z innych powodw uznaje za niestosowne.
Art. 78.
Jeeli po rozpoczciu rozprawy obwiniony lub obroca wypowiedzia stosunek obroczy w sprawie, w ktrej obwiniony nie musi mie obrocy, sd na uzasadniony wniosek obwinionego zakrela mu termin do ustanowienia nowego obrocy i w razie potrzeby rozpraw przerywa lub odracza, podejmujc jednoczenie
decyzj, czy dotychczasowy obroca moe bez naruszenia prawa obwinionego do obrony peni swe obowizki do czasu podjcia obrony przez nowego obroc. Po bezskutecznym upywie tego terminu rozpraw mona prowadzi bez udziau obrocy. W sprawach, w ktrych obwiniony musi mie obroc lub korzysta z
obrocy z urzdu, art. 378 Kodeksu postpowania karnego stosuje si odpowiednio.
Art. 79.
1. Sd moe zarzdzi przerw w rozprawie w celu doprowadzenia obwinionego, sprowadzenia dowodu, dla wypoczynku lub z innej wanej przyczyny. Kadorazowa przerwa nie moe trwa duej ni 21 dni; w razie przekroczenia tego terminu rozpraw uwaa si za odroczon. 2. Zarzdzajc
przerw, oznacza si czas i miejsce dalszego cigu rozprawy, a osoby obecne na rozprawie poucza si o obowizku stawiennictwa bez wezwania oraz o konsekwencjach nieusprawiedliwionego niestawiennictwa. 3. Sd odracza rozpraw, gdy ustawa tak stanowi, a take gdy zarzdzenie przerwy
nie byoby wystarczajce. W razie odroczenia rozprawy na okrelony termin przepis 2 stosuje si odpowiednio.
Art. 80.
Rozpraw przerwan lub odroczon prowadzi si w dalszym cigu, chociaby skad sdu uleg zmianie, chyba e sd po wysuchaniu stron obecnych postanowi inaczej.
Art. 81.
Przy przeprowadzaniu rozprawy stosuje si odpowiednio przepisy art. 369, 371, 372, 374 2, art. 375—377, 379, 384, 386, 395, 396, 399, 405—407 Kodeksu postpowania karnego.
Art. 82.
1. Po wysuchaniu gosw stron sd sporzdza wyrok na pimie. Przepisy art. 409—411, 413 1, art. 418 1 i 3, art. 419, 422—424 Kodeksu postpowania karnego stosuje si odpowiednio. 2. Wyrok skazujcy powinien zawiera take: 1) dokadne
okrelenie przypisanego obwinionemu czynu oraz jego kwalifikacj prawn, 2) rozstrzygnicie co do kary i rodkw karnych, a w razie potrzeby co do zaliczenia na poczet zakazu prowadzenia pojazdw okresu zatrzymania dokumentu stwierdzajcego uprawnienie do ich prowadzenia oraz
zaliczenie okresu zatrzymania na poczet wymierzonej kary aresztu lub grzywny. 3. Okres zatrzymania zalicza si na poczet wymierzonej kary aresztu i kary ograniczenia wolnoci, przyjmujc jeden dzie zatrzymania, z zaokrgleniem do penego dnia, za rwnowany jednemu dniowi kary
aresztu i dwm dniom kary ograniczenia wolnoci, a na poczet grzywny — przyjmujc za rwnowany grzywnie w wysokoci 200 z. 4. Jeeli obwiniony jest osob czasowo przebywajc na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo nie ma na nim staego miejsca zamieszkania lub miejsca
staego pobytu, mona orzec natychmiastow wykonalno wyroku skazujcego, gdy zachodzi uzasadniona obawa, e jego wykonanie bdzie niemoliwe lub znacznie utrudnione. Orzeczenie takie podlega wykonaniu z chwil wydania. 5. W wypadku wskazanym w 4 sd: 1) wobec skazanego na kar aresztu zarzdza natychmiastowe osadzenie go w zakadzie karnym; ponadto, na czas do stawienia si skazanego do wykonania kary, zarzdza zatrzymanie jego paszportu lub innego dokumentu uprawniajcego do przekroczenia granicy, 2) wobec
skazanego na grzywn orzeka zastpcz kar aresztu, przyjmujc jeden dzie aresztu za rwnowany grzywnie od 20 do 150 z, przyjmujc, e kara zastpcza nie moe przekroczy 30 dni aresztu; zarzdza ponadto, na wypadek nieuiszczenia grzywny w terminie 3 dni, zatrzymanie paszportu lub innego
dokumentu uprawniajcego do przekroczenia granicy na czas do uiszczenia grzywny lub wykonania zastpczej kary aresztu.
Art. 83.
W razie niedorczenia obwinionemu wyroku zaocznego, w terminie 3 miesicy od dnia wydania, sd moe umorzy postpowanie, jeeli upyn ju termin przedawnienia karalnoci wykroczenia.
Art. 84.
1. Jeeli w wyroku nie rozstrzygnito lub rozstrzygnito wadliwie o zaliczeniu na poczet kar lub rodkw karnych okresw, o ktrych mowa w art. 82 2 pkt 2, albo odnonie dowodw rzeczowych, sd rozstrzyga o tym postanowieniem na posiedzeniu. Nie mona jednak orzec przepadku przedmiotw. 2. Na postanowienie, o ktrym mowa w 1, przysuguje zaalenie. W razie zoenia apelacji, zaalenie to rozpoznaje cznie z apelacj waciwy sd odwoawczy.
Rozdzia 14 Postpowanie w sprawach osb podlegajcych orzecznictwu sdw wojskowych Art. 85.
1. W postpowaniu przed sdem wojskowym podstaw do wszczcia postpowania stanowi wniosek o ukaranie sporzdzony lub zatwierdzony przez prokuratora wojskowego. 2. andarmerii Wojskowej, w stosunku do osoby wskazanej w art. 10 1, ktra popenia wykroczenie podlegajce
orzecznictwu sdw wojskowych, przysuguj uprawnienia i obowizki procesowe Policji wynikajce z niniejszego kodeksu, z tym e oskarycielem publicznym jest wycznie prokurator wojskowy. 3. Prawo zatrzymania osoby wskazanej w art. 10 1 przysuguje take wojskowym organom
porzdkowym oraz przeoonemu wojskowemu. 4. Przymusowego doprowadzenia osoby, o ktrej mowa w art. 10 1, jeeli zachodzi przypadek wymieniony w art. 50 1, art. 52, 53, 71 4, dokonuj waciwe organy wojskowe, chyba e wane powody stoj temu na przeszkodzie.
Art. 86.
1. O popenieniu przez osob wskazan w art. 10 1 wykroczenia podlegajcego orzecznictwu sdw wojskowych, w tym take o odmowie przyjcia mandatu karnego lub nieuiszczeniu w terminie grzywny naoonej w drodze mandatu zaocznego, zawiadamia si prokuratora wojskowego. 2. O
wszczciu postpowania przeciwko onierzowi powiadamia si waciwego dowdc jednostki wojskowej. 3. W stosunku do osb, o ktrych mowa w art. 10 1 pkt 2, stosuje si odpowiednio art. 649 Kodeksu postpowania karnego.
Art. 87.
1. Sd wojskowy moe odmwi wszczcia postpowania, a wszczte umorzy i spraw przekaza waciwemu dowdcy z wnioskiem o wymierzenie kary przewidzianej w wojskowych przepisach dyscyplinarnych, jeeli uzna to za wystarczajc reakcj na wykroczenie. 2. Na postanowienie wskazane
w 1 przysuguje zaalenie. 3. Przed zoeniem wniosku o ukaranie uprawnienie do przekazania sprawy, o ktrym mowa w 1, przysuguje prokuratorowi wojskowemu. Zaalenie na postanowienie prokuratora rozpoznaje wojskowy sd garnizonowy.
Art. 88.
Pokrzywdzony moe korzysta przed sdem wojskowym z praw oskaryciela posikowego jedynie w sytuacjach okrelonych w art. 26 3 i art. 27 2.
DZIA IX Postpowania szczeglne Rozdzia 15 Postpowanie przyspieszone Art. 89.
W postpowaniu przyspieszonym stosuje si przepisy o postpowaniu zwyczajnym, jeeli przepisy niniejszego rozdziau nie stanowi inaczej.
Art. 90.
1. Postpowanie przyspieszone stosuje si do osb niemajcych staego miejsca zamieszkania lub miejsca staego pobytu, jeeli zachodzi uzasadniona obawa, e rozpoznanie sprawy w postpowaniu zwyczajnym bdzie niemoliwe lub znacznie utrudnione. 2. Postpowanie przyspieszone
stosuje si rwnie do osb przebywajcych jedynie czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeeli zachodzi uzasadniona obawa, e rozpoznanie sprawy w postpowaniu zwyczajnym bdzie niemoliwe lub znacznie utrudnione. 3. Postpowanie przyspieszone stosuje si take wobec
sprawcw wykrocze popenionych w zwizku z imprez masow, okrelon w przepisach o bezpieczestwie imprez masowych: 1) przeciwko porzdkowi i spokojowi publicznemu, okrelonych w art. 50, 51 i 52a Kodeksu wykrocze, 2) przeciwko mieniu i urzdzeniom uytku
publicznego, okrelonych w art. 124 i 143 Kodeksu wykrocze. 4. Postpowanie przyspieszone stosuje si ponadto, gdy ustawa tak stanowi. 5. Postpowania przyspieszonego nie stosuje si wobec osb podlegajcych orzecznictwu sdw wojskowych.
Art. 91.
1. W wypadkach, o ktrych mowa w art. 90, w postpowaniu przyspieszonym orzeka si tylko wwczas, gdy sprawca zosta ujty na gorcym uczynku lub bezporednio po popenieniu wykroczenia i niezwocznie doprowadzono go do sdu. 2. Policja lub inny organ, ktremu szczeglne ustawy
powierzaj zadania w zakresie ochrony porzdku lub bezpieczestwa publicznego, w wypadku schwytania na gorcym uczynku lub bezporednio potem sprawcy wykroczenia, o ktrym mowa w art. 90, moe go zatrzyma i doprowadzi do sdu. 3. Organ okrelony w 2 moe odstpi od zatrzymania
i przymusowego doprowadzenia sprawcy do sdu, zobowizujc go do stawienia si w sdzie w wyznaczonym czasie i miejscu ze skutkami wezwania, o ktrych mowa w art. 71 4. Wydanego wwczas pod nieobecno obwinionego wyroku nie uwaa si za zaoczny. 4. W wypadku wskazanym w 3
Policja i Stra Graniczna mog zatrzyma sprawcy paszport lub inny dokument uprawniajcy do przekroczenia granicy, ktry wraz z wnioskiem o ukaranie przekazuj sdowi. Zwrotu dokumentu dokonuje sd, nie pniej ni przy wydaniu orzeczenia albo z chwil zmiany trybu postpowania. 5.
Osoba wezwana przez organ, o ktrym mowa w 2, do stawienia si w sdzie w charakterze wiadka obowizana jest stawi si we wskazanym czasie i miejscu; art. 49 i art. 50 1 stosuje si odpowiednio.
Art. 92.
1. W postpowaniu przyspieszonym: 1) wniosek o ukaranie moe ograniczy si do wymogw wskazanych w art. 57 2 i 3 pkt 1 i 3; moe te by zoony ustnie do protokou, 2) sd bez zbdnej zwoki przystpuje do rozpoznania sprawy, zaznaczajc w protokole,
e prowadzi j w trybie przyspieszonym oraz odnotowujc godzin doprowadzenia obwinionego, 3) sd zobowizuje obwinionego do pozostania do dyspozycji sdu do zakoczenia rozprawy pod rygorem wydania orzeczenia pod jego nieobecno; tak wydanego wyroku nie uwaa si za
zaoczny, 4) w razie przerwania rozprawy na okres duszy ni 3 dni spraw rozpoznaje si w postpowaniu zwyczajnym, 5) w razie wydania wyroku pod nieobecno obwinionego w wypadkach, o ktrych mowa w pkt 3 albo w art. 91 3, uzasadnienie wyroku sporzdza
si z urzdu, w pozostaych wypadkach uzasadnienie wyroku sporzdza si tylko na wniosek strony zoony ustnie do protokou rozprawy bezporednio po ogoszeniu wyroku, 6) termin do wniesienia rodka odwoawczego wynosi 3 dni od daty ogoszenia rozstrzygnicia, gdy uzasadnienie
sporzdza si z urzdu, a w pozostaych przypadkach — 3 dni od daty dorczenia wyroku z uzasadnieniem, 7) sd odwoawczy rozpoznaje spraw najpniej w cigu miesica od daty jej wpywu do tego sdu. 2. Sd sporzdza uzasadnienie w terminie 3 dni od daty
ogoszenia wyroku. 3. W razie ustalenia, e brak jest warunkw uzasadniajcych prowadzenie sprawy w trybie przyspieszonym: 1) prezes sdu przed wszczciem postpowania zwraca oskarycielowi wniosek o ukaranie do uzupenienia brakw formalnych, gdy wniosek ten
ogranicza si do wymogw wskazanych w 1 pkt 1, jeeli jednak wniosek o ukaranie odpowiada wymogom okrelonym w art. 57 2—4, rozpoznaje si go w postpowaniu zwyczajnym, 2) sd wydaje postanowienie o zmianie trybu na zwyczajny, gdy brak podstaw do prowadzenia
postpowania przyspieszonego ustalono po wszczciu postpowania.
Rozdzia 16 Postpowanie nakazowe Art. 93.
1. Sd na posiedzeniu moe orzec wyrokiem nakaz karny w sprawach o wykroczenia, w ktrych wystarczajce jest wymierzenie grzywny w kwocie nie wyszej ni poowa przewidzianej w ustawie grnej granicy wysokoci grzywny. 2. Orzekanie w postpowaniu nakazowym moe nastpi wycznie
na podstawie wniosku o ukaranie zoonego przez oskaryciela publicznego, sporzdzonego w wyniku ustale popartych wiarygodnymi dowodami, jeeli z dowodw tych wynika, e obwiniony nie kwestionuje popenienia zarzucanego mu czynu, a okolicznoci tego czynu i wina obwinionego nie budz wtpliwoci.
Orzekajc nakazem karnym sd uznaje za ujawnione dowody doczone do wniosku o ukaranie. Dowodu, o ktrym wyej mowa, nie stanowi notatka wskazana w art. 54 5. 3. Nakazem karnym mona orzec obok kary wskazanej w 1 take rodek karny, z tym e zakaz prowadzenia pojazdw na okres
nie duszy ni rok. 4. Postpowanie nakazowe jest niedopuszczalne, jeeli zachodz okolicznoci okrelone w art. 21 1.
Art. 94.
1. Do nakazu karnego stosuje si odpowiednio przepisy art. 504 pkt 1—5 i art. 505 2 Kodeksu postpowania karnego. 2. Nakaz karny powinien zawiera pouczenie o terminie i sposobie zaskarenia.
Rozdzia 17 Postpowanie mandatowe Art. 95.
1. Postpowanie mandatowe prowadzi Policja, a inne organy, gdy przepis szczeglny tak stanowi. 2. Wykaz wykrocze, za ktre policjanci oraz onierze andarmerii Wojskowej uprawnieni s do nakadania grzywny w drodze mandatu karnego, okrel w drodze rozporzdze odpowiednio
minister waciwy do spraw wewntrznych oraz Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwoci, majc na wzgldzie konieczno zapewnienia szybkiej reakcji na fakt popenienia wykroczenia, a take potrzeb naleytej ochrony dbr szczeglnie naraonych na naruszenia ze strony
sprawcw wykrocze. 3. W sprawach okrelonych w art. 17 2 postpowanie mandatowe prowadzi inspektor pracy. Inspektor pracy moe naoy grzywn w drodze mandatu karnego take po przeprowadzeniu czynnoci wyjaniajcych, jeeli uzna, e kara ta bdzie wystarczajca. 4. Jeeli uprawnienie dla funkcjonariuszy okrelonego organu do nakadania grzywien w drodze mandatu karnego wynika z innej ustawy, a ustawa ta nie okrela wykrocze, do ktrych stosuje si postpowanie mandatowe, zakres wykrocze, za ktre mona naoy grzywn w drodze mandatu karnego,
okreli, z uwzgldnieniem wymogw wskazanych w 2, w drodze rozporzdzenia, waciwy minister w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwoci. Rozporzdzenie to okrela jednoczenie zasady i sposb wydawania upowanie do nakadania grzywien w drodze mandatu karnego. 5. Prezes Rady
Ministrw, na wniosek ministra waciwego do spraw wewntrznych, zoony w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwoci, moe nada, w drodze rozporzdzenia, uprawnienia do nakadania grzywien w drodze mandatu karnego funkcjonariuszom innych organw, okrelajc jednoczenie wykaz wykrocze, za ktre
funkcjonariusze ci uprawnieni s do nakadania grzywien, oraz zasady i sposb wydawania upowanie do nakadania grzywien, majc na wzgldzie zakres ustawowych uprawnie takich organw, potrzeb szybkiej reakcji na fakt popenienia wykroczenia oraz potrzeb ochrony dbr szczeglnie naraonych na
naruszenia ze strony sprawcw wykrocze. 6. Rozporzdzenia, o ktrych mowa w 2, 4 i 5, mog take okreli zrnicowan wysoko mandatw karnych za poszczeglne rodzaje wykrocze w zalenoci od stopnia spoecznej szkodliwoci czynu i rodzaju naruszonego dobra — w
granicach grzywny okrelonej w art. 96 1; przy czym rozporzdzenia nie mog cakowicie wyczy stosowania mandatw karnych w wysokoci rwnej dolnej granicy grzywny przewidzianej w ustawie za wykroczenie, za ktre grzywna moe zosta naoona w drodze mandatu karnego.
Art. 96.
1. W postpowaniu mandatowym mona naoy grzywn w wysokoci do 500 zotych, a w wypadku, o ktrym w art. 9 1 Kodeksu wykrocze, do 1000 zotych. 2. W drodze mandatu karnego nie nakada si grzywny za wykroczenia, za ktre naleaoby orzec rodek karny, a take w wypadku
okrelonym w art. 10 1 Kodeksu wykrocze. W sytuacji okrelonej w art. 9 1 Kodeksu wykrocze naoenie grzywny w drodze mandatu karnego jest moliwe jedynie, gdy w zakresie wszystkich naruszonych przepisw postpowanie mandatowe jest dopuszczalne. 3. Prezes Rady Ministrw, w
drodze rozporzdzenia, okreli wzory formularzy mandatu karnego oraz szczegowy sposb nakadania grzywien w drodze mandatu karnego, majc na wzgldzie potrzeb ujednolicenia zasad wymierzania przez funkcjonariuszy uprawnionych organw grzywny w drodze mandatu karnego, a take pouczenia osb
ukaranych mandatem o ich prawach i obowizkach.
Art. 97.
1. W postpowaniu mandatowym, jeeli ustawa nie stanowi inaczej, funkcjonariusz uprawniony do nakadania grzywny w drodze mandatu karnego moe j naoy jedynie, gdy: 1) schwytano sprawc wykroczenia na gorcym uczynku lub bezporednio po popenieniu wykroczenia, 2) stwierdzi popenienie wykroczenia naocznie pod nieobecno sprawcy albo za pomoc urzdzenia pomiarowego lub kontrolnego, a nie zachodzi wtpliwo co do osoby sprawcy czynu — w tym take w razie potrzeby po przeprowadzeniu w
niezbdnym zakresie czynnoci wyjaniajcych, podjtych niezwocznie po ujawnieniu wykroczenia. Naoenie grzywny w drodze mandatu karnego nie moe nastpi po upywie 3 dni od daty ujawnienia czynu w wypadku, o ktrym mowa w pkt 1, i 14 dni w wypadku, o ktrym mowa w pkt 2. 2.
Sprawca wykroczenia moe odmwi przyjcia mandatu karnego. 3. Funkcjonariusz nakadajcy grzywn obowizany jest okreli jej wysoko, wykroczenie zarzucone sprawcy oraz poinformowa sprawc wykroczenia o prawie odmowy przyjcia mandatu karnego i o skutkach prawnych takiej
odmowy.
Art. 98.
1. W postpowaniu mandatowym mona nakada grzywn w drodze mandatu karnego: 1) wydawanego ukaranemu po uiszczeniu grzywny bezporednio funkcjonariuszowi, ktry j naoy, 2) kredytowanego, wydawanego ukaranemu za potwierdzeniem odbioru, 3) zaocznego. 2. Mandatem karnym, o ktrym mowa w 1 pkt 1, moe by naoona grzywna jedynie wobec osb czasowo tylko przebywajcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mandat taki staje si prawomocny z chwil uiszczenia grzywny funkcjonariuszowi, ktry j
naoy. 3. Mandat karny, o ktrym mowa w 1 pkt 2, powinien zawiera pouczenie o obowizku uiszczenia grzywny w terminie 7 dni od daty przyjcia mandatu oraz o skutkach nieuiszczenia grzywny w tym terminie. Staje si on prawomocny z chwil pokwitowania jego odbioru przez
ukaranego. 4. Mandatem karnym zaocznym mona naoy grzywn w razie stwierdzenia wykroczenia, ktrego sprawcy nie zastano na miejscu jego popenienia, gdy nie zachodzi wtpliwo co do osoby tego sprawcy; mandat taki pozostawia si wwczas w takim miejscu, aby sprawca mg go
niezwocznie odebra. 5. Mandat karny, o ktrym mowa w 1 pkt 3, powinien wskazywa, gdzie w terminie 7 dni od daty jego wystawienia ukarany moe uici grzywn, oraz informowa o skutkach jej nieuiszczenia w tym terminie. Staje si on prawomocny z chwil uiszczenia grzywny we
wskazanym miejscu i terminie.
Art. 99.
W razie odmowy przyjcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w wyznaczonym terminie grzywny naoonej mandatem zaocznym, organ, ktrego funkcjonariusz naoy grzywn, wystpuje do sdu z wnioskiem o ukaranie. We wniosku tym naley zaznaczy, e obwiniony odmwi przyjcia mandatu albo nie uici
grzywny naoonej mandatem zaocznym, a w miar monoci poda take przyczyny odmowy.
Art. 100.
ciganie grzywny naoonej w drodze mandatu karnego nastpuje w trybie przepisw o postpowaniu egzekucyjnym w administracji. Grzywna ta stanowi dochd budetu pastwa, a gdy naoy j funkcjonariusz organu podlegego wadzom jednostki samorzdu terytorialnego — stanowi dochd tej jednostki
samorzdu.
Art. 101.
1. Prawomocny mandat karny podlega uchyleniu, jeeli grzywn naoono za czyn niebdcy czynem zabronionym jako wykroczenie. Uchylenie nastpuje na wniosek ukaranego zoony w zawitym terminie 7 dni od daty uprawomocnienia si mandatu lub z urzdu. 2. Uprawnionym do uchylenia
prawomocnego mandatu karnego jest sd waciwy do rozpoznania sprawy, na ktrego obszarze dziaania grzywna zostaa naoona. W przedmiocie uchylenia mandatu karnego sd orzeka na posiedzeniu. Przed wydaniem postanowienia sd moe zarzdzi stosowne czynnoci w celu sprawdzenia podstaw do uchylenia
mandatu karnego. 3. Uchylajc mandat karny nakazuje si podmiotowi, na rachunek ktrego pobrano grzywn, zwrot uiszczonej kwoty.
Art. 102.
Nadzr nad postpowaniem mandatowym sprawuje minister waciwy do spraw wewntrznych, a w sprawach, o ktrych mowa w art. 95 3 — Gwny Inspektor Pracy.
DZIA X rodki odwoawcze Art. 103.
1. rodkami odwoawczymi s apelacja i zaalenie. 2. Od wyroku sdu pierwszej instancji suy stronom apelacja. 3. Zaalenie przysuguje w wypadkach wskazanych w ustawie. Przysuguje ono stronom, a take osobie, ktrej postanowienie, zarzdzenie lub inne
czynnoci bezporednio dotycz. 4. Orzeczenie mona zaskary w caoci lub czci.
Art. 104.
1. Sd odwoawczy uchyla na posiedzeniu zaskarone orzeczenie, niezalenie od granic zaskarenia, podniesionych zarzutw i wpywu uchybienia na tre orzeczenia, jeeli: 1) orzeczenie wydaa osoba nieuprawniona do orzekania albo sdzia podlegajcy wyczeniu z mocy prawa lub
niezdolny do orzekania, 2) sd by nienaleycie obsadzony lub orzeczenie nie zostao podpisane, 3) sd powszechny orzek w sprawie nalecej do waciwoci sdu wojskowego albo sd wojskowy orzek w sprawie nalecej do waciwoci sdu powszechnego, 4) orzeczono kar lub rodek karny nieznany ustawie, 5) zachodzi sprzeczno w treci orzeczenia uniemoliwiajca jego wykonanie, 6) obwiniony nie mia obrocy w wypadkach okrelonych w art. 21 1 lub obroca nie bra udziau w czynnociach, w
ktrych jego udzia by obowizkowy, 7) zachodzi jedna z okolicznoci wyczajcych postpowanie, okrelonych w art. 5 1 pkt 4—10. 2. Sd odwoawczy moe orzec surowsz kar aresztu tylko wtedy, gdy nie zmienia ustale faktycznych przyjtych za podstaw
zaskaronego wyroku.
Art. 105.
1. Apelacj wnosi si na pimie w terminie 7 dni od daty otrzymania wyroku wraz z uzasadnieniem, chyba e ustawa stanowi inaczej. 2. Wniesienie apelacji przed upywem terminu do zoenia wniosku o uzasadnienie orzeczenia wywouje skutki wskazane w art. 35 1 i podlega
rozpoznaniu; mona j uzupeni w terminie wskazanym w 1. 3. O przyjciu apelacji zawiadamia si strony, obrocw i penomocnikw, po czym akta przekazuje si niezwocznie sdowi odwoawczemu.
Art. 106.
1. Strony maj prawo uczestniczy w rozprawie i w posiedzeniu sdu odwoawczego. Udzia stron nie jest obowizkowy, chyba e prezes sdu lub sd tak zarzdzi. Obowizkowy jest jednak udzia obrocy w wypadku okrelonym w art. 21 1. 2. Sd odwoawczy na danie obwinionego
pozbawionego wolnoci zarzdza jego sprowadzenie na rozpraw, chyba e uzna za wystarczajcy udzia w rozprawie jego obrocy. Jeeli obwiniony nie ma obrocy, wyznacza si obroc z urzdu. 3. Niestawiennictwo prawidowo zawiadomionych o terminie stron i ich przedstawicieli
procesowych nie tamuje rozpoznania sprawy, chyba e stawiennictwo byo obowizkowe.
Art. 107.
1. Uzasadnienie wyroku sd odwoawczy sporzdza w terminie 7 dni. 2. Uzasadnienie wyroku utrzymujcego w mocy wyrok sdu pierwszej instancji sporzdza si wycznie na danie strony, zoone w terminie zawitym 7 dni od daty wydania wyroku przez sd odwoawczy.
3. W uzasadnieniu naley poda, czym kierowa si sd wydajc wyrok oraz dlaczego zarzuty i wnioski apelacji sd uzna za zasadne albo niezasadne.
Art. 108.
Zaalenie wnosi si na pimie w terminie 7 dni od daty ogoszenia rozstrzygnicia albo ustnie do protokou rozprawy lub posiedzenia, a gdy podlega ono dorczeniu, od daty dorczenia lub od daty dokonania zaskaronej czynnoci, chyba e ustawa stanowi inaczej.
Art. 109.
1. W postpowaniu odwoawczym stosuje si odpowiednio przepisy dotyczce postpowania przed sdem pierwszej instancji, chyba e przepisy niniejszego rozdziau stanowi inaczej. 2. Przy rozpoznawaniu rodka odwoawczego stosuje si odpowiednio take przepisy art. 425 3 i 4, art.
426, 427, 429—438, 440—443, 447, 449, 452, 453, 454 1, art. 455, 456, 462, 463 1, art. 465 1 i 2 oraz art. 467 2 Kodeksu postpowania karnego.
DZIA XI Nadzwyczajne rodki zaskarenia Rozdzia 18 Kasacja Art. 110.
1. Kasacj w sprawach o wykroczenia moe wnie wycznie Minister Sprawiedliwoci — Prokurator Generalny lub Rzecznik Praw Obywatelskich, a w sprawach podlegajcych orzecznictwu sdw wojskowych take Naczelny Prokurator Wojskowy. Kasacj mona wnie od kadego prawomocnego orzeczenia
koczcego postpowanie sdowe. 2. Niedopuszczalne jest uwzgldnienie kasacji na niekorzy obwinionego wniesionej po upywie 3 miesicy od daty uprawomocnienia si orzeczenia. 3. Kasacj wnosi si bezporednio do Sdu Najwyszego.
Art. 111.
Kasacja moe by wniesiona tylko z powodu uchybie wskazanych w art. 104 1 lub innego racego naruszenia prawa, jeeli mogo ono mie istotny wpyw na tre orzeczenia; kasacja nie moe by wniesiona wycznie z powodu niewspmiernoci kary.
Art. 112.
W postpowaniu w przedmiocie kasacji stosuje si odpowiednio przepisy dziau X niniejszego kodeksu oraz art. 522, 526 1, art. 529, 530 2 i 3, art. 531 1, art. 532 1, art. 534 2, art. 535—537, 538 1 oraz art. 539 Kodeksu postpowania karnego.
Rozdzia 19 Wznowienie postpowania Art. 113.
1. Do wznowienia postpowania prawomocnie zakoczonego w trybie przepisw niniejszego kodeksu stosuje si odpowiednio przepisy art. 540—542, 544 2 i 3 oraz art. 545—548 Kodeksu postpowania karnego. 2. Do wniosku o wznowienie postpowania strona niebdca
prokuratorem docza dowd wniesienia opaty sdowej; opata ta podlega zwrotowi w razie uwzgldnienia wniosku. 3. W kwestii wznowienia orzeka na posiedzeniu jednoosobowo sd okrgowy, a w sprawie zakoczonej orzeczeniem tego sdu — jednoosobowo sd apelacyjny. 4. W sprawach nalecych do waciwoci sdw wojskowych w kwestii wznowienia orzeka na posiedzeniu jednoosobowo wojskowy sd okrgowy, a w sprawie zakoczonej orzeczeniem tego sdu lub Sdu Najwyszego orzeka Sd Najwyszy — Izba Wojskowa.
DZIA XII Odszkodowanie za niesuszne ukaranie lub zatrzymanie Art. 114.
1. Obwinionemu, ktry w wyniku kasacji lub wznowienia postpowania zosta nastpnie uniewinniony albo wobec ktrego umorzono postpowanie wskutek okolicznoci nieuwzgldnionych we wczeniejszym postpowaniu, przysuguje od Skarbu Pastwa odszkodowanie za poniesion szkod oraz zadouczynienie za
doznan krzywd, wynik z wykonania wzgldem niego w caoci lub czci kary lub rodka karnego, ktrych nie powinien by ponie. 2. Odszkodowanie i zadouczynienie przysuguje take osobie niewtpliwie niesusznie zatrzymanej. 3. W razie mierci obwinionego,
ktry danie odszkodowania i zadouczynienia zgosi za ycia, prawa jego przechodz na maonka, dzieci i rodzicw.
Art. 115.
1. Roszczenie o odszkodowanie i zadouczynienie naley zgosi w sdzie okrgowym, w okrgu ktrego wydano orzeczenie w pierwszej instancji lub w ktrym nastpio zwolnienie zatrzymanego. 2. Roszczenia, o ktrych mowa w 1, przedawniaj si po upywie 6 miesicy od daty
uprawomocnienia si orzeczenia uniewinniajcego lub umarzajcego postpowanie, o ktrym mowa w art. 114 1, albo od daty zwolnienia zatrzymanego. 3. W przedmiocie roszczenia orzeka jednoosobowo wyrokiem sd okrgowy na rozprawie. Postpowanie w sprawie o odszkodowanie i
zadouczynienie za niesuszne ukaranie oraz za niewtpliwie niesuszne zatrzymanie wolne jest od kosztw. 4. dajcy odszkodowania moe ustanowi penomocnika, ktrym moe by adwokat lub radca prawny. Przepis art. 30 2 stosuje si odpowiednio.
Art. 116.
Przy rozpoznawaniu roszcze o odszkodowanie oraz zadouczynienie stosuje si odpowiednio przepisy art. 553, 556 4 i art. 557—559 Kodeksu postpowania karnego.
DZIA XIII Koszty postpowania Art. 117.
1. Wszelkie wydatki w toku postpowania w sprawach o wykroczenia wykada tymczasowo Skarb Pastwa. 2. Koszty obrocy i penomocnika wykada strona, ktra go ustanowia. Koszty obrocy wyznaczonego w sytuacji okrelonej w art. 21 1 i art. 22 wykada tymczasowo Skarb Pastwa.
Art. 118.
1. W razie skazania, obwinionego obcia si zryczatowanymi wydatkami postpowania oraz innymi nalenociami, o ktrych mowa w 3, jeeli nalenoci takie powstay w postpowaniu. 2. W razie uniewinnienia obwinionego lub umorzenia postpowania w sprawie, w ktrej wniosek o
ukaranie zoy oskaryciel publiczny, koszty postpowania ponosi Skarb Pastwa, a gdy wniosek taki zoy oskaryciel posikowy — ten oskaryciel; w razie jednak umorzenia postpowania w wypadku okrelonym w art. 31 1 koszty postpowania ponosi Skarb Pastwa. 3. Wydatki
wykadane przez Skarb Pastwa maj charakter zryczatowany. Zryczatowane wydatki postpowania nie obejmuj jednak nalenoci dla osb, zakadw, instytutw i instytucji powoanych do wydania opinii oraz nalenoci ustanowionych z urzdu obrocy i penomocnika. 4. Wysoko
zryczatowanych wydatkw postpowania, a take opaty, o ktrej mowa w art. 113 2, okreli, w drodze rozporzdzenia, Minister Sprawiedliwoci, uwzgldniajc realnie ponoszone koszty poszczeglnych czynnoci.
Art. 119.
Do kosztw postpowania stosuje si odpowiednio przepisy art. 616, 618 1 i 3, art. 623, 624 1, art. 625—627, 630, 633—635, 636 1 i 2, art. 637—639 i 641 Kodeksu postpowania karnego, przy czym wydatkami Skarbu Pastwa s take wydatki ponoszone w toku czynnoci
wyjaniajcych.