Blog literacki, portal erotyczny - seks i humor nie z tej ziemi
PODZIEKOWANIA
Przez ostatnie czternascie lat Helga Kuhse i ja wspolpracowalismy w dziedzinie, ktorej dotyczy ta ksiazka. Uczylismy sie od siebie, a nasze mysli tak sie splotly, ze trudno dzis powiedziec, ktore pomysly pochodza ode mnie, a ktore od niej. Kto porowna te ksiazke z jej praca The Sanctity of Life. Doctrine in Medicine - A Critique, dostrzeze, ile jej zawdzieczam. Na przyklad - wykorzystalem jej spostrzezenie, ze uzywany zwykle w bioetyce przez zwolennikow tezy o swietosci ludzkiego zycia podzial na srodki zwyczajne i nadzwyczzjne sluzy zamaskowaniu faktu, ze w rzeczywistosci wydaje sie sady oceniajace jakosc zycia. W rozdziale 6 w znacznej mierze wykorzystalem nasza wspolna prace Should the Baby Live?, natomiast rozdzial 7 wiele zawdziecza szczegolowej wiedzy Helgi na
temat praktykowania eutanazji w Holandii. Bez jej intelektualnego partnerstwa i zachety prawdopodobnie juz dawno przestalbym pracowac w tej dziedzinie, a ksiazka ta w ogole nie
zostalaby napisana.
Wdzieczny jestem Michaelowi Heywardowi i Di Gribble z wydawnictwa Text Publishing, ktorzy przekonali mnie, ze trzeba napisac te ksiazke. Michael Heyward i Bob Weil z nowojorskiego St. Martin's Press pomogli mi nadac jej ksztalt. Zawdzieczam takze wiele mojej matce, Corze Singer, ktora przez lata przechowywala dla Centre for Human Bioethics archiwa wycinkow prasowych. Znaleziony tam wartosciowy material wykorzystalem w kilku rozdzialach. Greg Pence wiel-
7
kodusznie udostepnil mi maszynopis drugiego wydania swej ksiazki Classic Cases in Medical Ethics (1995, Mc Graw-Hill), prawdziwa kopalnie wiedzy. Rozdzial 8 wiele zawdziecza wspolpracy z Paola Cavalieri nad redagowaniem ksiazki The Great Ape Project. Carole Outterson uprzejmie udostepnila mi niepublikowane wyniki swych badan nad postawami pediatrow angielskich. John Dwyer pomogl w pewnych kwestiach prawniczych. Ostateczna wersja ksiazki wiele zyskala dzieki szczegolowym komentarzom Helgi Kuhse, Paoli Cavalieri, Grega Pence'a, Jeffa McMahana i Boba Weila. Na koncu i z pewnoscia najmniej, lecz wciaz godne podziekowania sa badania Esther Singer nad pojeciem smierci w "Latajacym Cyrku Monthy Pythona".